Haberler - Hoffa kırığının nedenleri ve tedavisi

Hoffa kırığı, femoral kondilin koronal düzleminde oluşan bir kırıktır. İlk olarak 1869'da Friedrich Busch tarafından tanımlanmış ve 1904'te Albert Hoffa tarafından tekrar raporlanmış ve onun adını almıştır. Kırıklar genellikle yatay düzlemde meydana gelirken, Hoffa kırıkları koronal düzlemde meydana gelir ve çok nadirdir, bu nedenle ilk klinik ve radyolojik tanı sırasında genellikle gözden kaçarlar.

Hoffa kırığı ne zaman oluşur?

Hoffa kırıkları, dizdeki femoral kondile gelen kesme kuvvetinden kaynaklanır. Yüksek enerjili yaralanmalar genellikle distal femurda interkondiler ve suprakondiler kırıklara neden olur. En sık görülen mekanizmalar arasında motorlu taşıt kazaları ve yüksekten düşmeler yer alır. Lewis ve ark., ilgili yaralanmaları olan hastaların çoğunun, diz 90° fleksiyonda iken motosiklet kullanırken lateral femoral kondile gelen doğrudan darbe kuvvetinden kaynaklandığını belirtmiştir.

Hoffa kırığının klinik bulguları nelerdir?

Tek bir Hoffa kırığının başlıca belirtileri dizde efüzyon ve hemartroz, şişlik ve hafif genu varum veya valgus ve instabilitedir. İnterkondiler ve suprakondiler kırıkların aksine, Hoffa kırıkları büyük olasılıkla görüntüleme çalışmaları sırasında tesadüfen tespit edilir. Çoğu Hoffa kırığı yüksek enerjili yaralanmalardan kaynaklandığı için, kalça, pelvis, femur, patella, tibia, diz bağları ve popliteal damarlardaki kombine yaralanmalar dışlanmalıdır.

Hoffa kırığı şüphesi olduğunda, tanıyı kaçırmamak için nasıl röntgen çekilmelidir?

Standart anteroposterior ve lateral radyografiler rutin olarak çekilir ve gerektiğinde dizin oblik görünümleri yapılır. Kırık belirgin şekilde yer değiştirmediğinde, radyografilerde tespit etmek genellikle zordur. Lateral görünümde, etkilenen kondile bağlı olarak kondiler valgus deformitesiyle birlikte veya onsuz bazen femoral eklem hattında hafif bir diskordans görülür. Femurun konturuna bağlı olarak, lateral görünümde kırık hattında bir süreksizlik veya basamak görülebilir. Ancak, gerçek bir lateral görünümde, femoral kondiller üst üste binmiyormuş gibi görünürken, kondiller kısalmış ve yer değiştirmişse üst üste binebilirler. Bu nedenle, normal diz ekleminin yanlış görünümü bize oblik görünümlerle gösterilebilen yanlış bir izlenim verebilir. Bu nedenle BT incelemesi gereklidir (Şekil 1). Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), diz çevresindeki yumuşak dokuların (bağlar veya menisküsler gibi) hasar açısından değerlendirilmesine yardımcı olabilir.

Şekil 1 BT, hastanın lateral femoral kondilde Letenneur ⅡC tipi Hoffa kırığı olduğunu gösterdi

Hoffa kırıklarının tipleri nelerdir?

Hoffa kırıkları, Muller sınıflamasına göre AO/OTA sınıflamasında B3 ve 33.b3.2 olmak üzere iki tipe ayrılır. Daha sonra Letenneur ve arkadaşları, femur kırık hattının femurun posterior korteksinden uzaklığına göre kırığı üç tipe ayırmışlardır.

Şekil 2 Hoffa kırıklarının Letenneur sınıflandırması

Tip I:Kırık hattı femur şaftının posterior korteksine paralel olarak yerleşmiştir.

Tip II:Kırık hattından femurun posterior kortikal hattına kadar olan mesafe, kırık hattından posterior kortikal kemiğe olan mesafeye göre IIa, IIb ve IIc alt tiplerine ayrılır. Tip IIa, femur şaftının posterior korteksine en yakın olanıdır, IIc ise femur şaftının posterior korteksine en uzak olanıdır.

Tip III:Eğik kırık.

Tanı sonrası cerrahi plan nasıl oluşturulur?

1. İnternal fiksasyon seçimi: Açık redüksiyon ve internal fiksasyonun altın standart olduğuna genel olarak inanılmaktadır. Hoffa kırıkları için uygun fiksasyon implantlarının seçimi oldukça sınırlıdır. Kısmen dişli içi boş kompresyon vidaları fiksasyon için idealdir. İmplant seçenekleri arasında 3,5 mm, 4 mm, 4,5 mm ve 6,5 mm kısmen dişli içi boş kompresyon vidaları ve Herbert vidaları bulunur. Gerektiğinde uygun kaymayı önleyici plakalar da kullanılabilir. Jarit, kadavra biyomekanik çalışmaları sonucunda posteroanterior lag vidalarının anterior-posterior lag vidalarından daha stabil olduğunu bulmuştur. Ancak, bu bulgunun klinik operasyondaki yönlendirici rolü hala belirsizdir.

2. Cerrahi teknoloji: Bir Hoffa kırığına interkondiler ve suprakondiler kırık eşlik ediyorsa, cerrahi plan ve internal fiksasyon seçimi yukarıdaki duruma göre belirlendiğinden, bu konuya yeterince dikkat edilmelidir. Lateral kondil koronal olarak ayrılmışsa, cerrahi açılım Hoffa kırığındakine benzerdir. Ancak, dinamik kondiler vida kullanmak akıllıca değildir ve fiksasyon için anatomik plak, kondiler destek plağı veya LISS plağı kullanılmalıdır. Medial kondilin lateral insizyondan fiksasyonu zordur. Bu durumda, Hoffa kırığını redükte etmek ve sabitlemek için ek bir anteromedial insizyon gereklidir. Her durumda, tüm majör kondiler kemik parçaları, kondilin anatomik redüksiyonundan sonra lag vidalarıyla sabitlenir.

Cerrahi yöntem Hasta, turnike uygulanmış floroskopik bir yatakta sırtüstü pozisyondadır. Diz fleksiyon açısını yaklaşık 90°'de tutmak için bir destek kullanılır. Basit medial Hoffa kırıkları için yazar, medial parapatellar yaklaşımla median kesi kullanmayı tercih eder. Lateral Hoffa kırıkları için lateral kesi kullanılır. Bazı doktorlar lateral parapatellar yaklaşımın da makul bir seçenek olduğunu öne sürmektedir. Kırık uçları ortaya çıkarıldıktan sonra rutin eksplorasyon yapılır ve ardından kırık uçları küret ile temizlenir. Direkt görüş altında, nokta redüksiyon forsepsi kullanılarak redüksiyon gerçekleştirilir. Gerekirse, redüksiyon için Kirschner tellerinin "joystick" tekniği kullanılır ve ardından kırığın yer değiştirmesini önlemek için redüksiyon ve fiksasyon için Kirschner telleri kullanılır, ancak Kirschner telleri diğer vidaların implantasyonunu engelleyemez (Şekil 3). Stabil fiksasyon ve parçalar arası kompresyon sağlamak için en az iki vida kullanın. Kırığa dik ve patellofemoral eklemden uzakta matkapla delin. Posterior eklem boşluğuna, tercihen C kollu floroskopi ile delme yapmaktan kaçının. Vidalar, gerektiğinde rondelalı veya rondelasız yerleştirilir. Vidalar, subartiküler kıkırdağı sabitlemek için gömme ve yeterli uzunlukta olmalıdır. Ameliyat sırasında, diz eşlik eden yaralanmalar, stabilite ve hareket açıklığı açısından incelenir ve yara kapatılmadan önce kapsamlı bir irrigasyon yapılır.