Hoffa kırığı, femoral kondilin koronal düzleminde oluşan bir kırıktır. İlk olarak 1869'da Friedrich Busch tarafından tanımlanmış ve 1904'te Albert Hoffa tarafından tekrar raporlanmış ve onun adını almıştır. Kırıklar genellikle yatay düzlemde meydana gelirken, Hoffa kırıkları koronal düzlemde meydana gelir ve çok nadirdir, bu nedenle ilk klinik ve radyolojik tanı sırasında sıklıkla gözden kaçarlar.
Hoffa kırığı ne zaman oluşur?
Hoffa kırıkları dizdeki femoral kondile gelen kesme kuvvetinden kaynaklanır. Yüksek enerjili yaralanmalar sıklıkla distal femurun interkondiler ve suprakondiler kırıklarına neden olur. En yaygın mekanizmalar arasında motorlu taşıt ve motorlu taşıt kazaları ve yüksekten düşmeler yer alır. Lewis ve diğerleri, ilgili yaralanmaları olan hastaların çoğunun, diz 90° fleksiyonda iken motosiklet sürerken lateral femoral kondile gelen doğrudan darbe kuvvetinden kaynaklandığını belirtmiştir.
Hoffa kırığının klinik bulguları nelerdir?
Tek bir Hoffa kırığının başlıca belirtileri diz efüzyonu ve hemartroz, şişlik ve hafif genu varum veya valgus ve instabilitedir. İnterkondiler ve suprakondiler kırıkların aksine, Hoffa kırıkları görüntüleme çalışmaları sırasında tesadüfen keşfedilme olasılığı en yüksektir. Çoğu Hoffa kırığı yüksek enerjili yaralanmalardan kaynaklandığı için kalça, pelvis, femur, patella, tibia, diz bağları ve popliteal damarlardaki kombine yaralanmalar dışlanmalıdır.
Hoffa kırığı şüphesi olduğunda tanıyı kaçırmamak için nasıl röntgen çekilmelidir?
Standart anteroposterior ve lateral radyografiler rutin olarak yapılır ve gerektiğinde dizin eğik görünümleri yapılır. Kırık önemli ölçüde yer değiştirmediğinde, bunu radyografilerde tespit etmek genellikle zordur. Lateral görünümde, bazen kondiler valgus deformitesiyle veya onsuz, etkilenen kondile bağlı olarak femoral eklem hattında hafif bir uyumsuzluk görülür. Femur konturuna bağlı olarak, lateral görünümde kırık hattında bir süreksizlik veya basamak görülebilir. Ancak, gerçek bir lateral görünümde, femoral kondil üst üste binmemiş gibi görünürken, kondiller kısalmış ve yer değiştirmişse üst üste binebilirler. Bu nedenle, normal diz ekleminin yanlış bir görünümü bize eğik görünümlerle gösterilebilen yanlış bir izlenim verebilir. Bu nedenle, BT incelemesi gereklidir (Şekil 1). Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), diz çevresindeki yumuşak dokuların (bağlar veya menisküsler gibi) hasar açısından değerlendirilmesine yardımcı olabilir.
Şekil 1 BT, hastanın lateral femoral kondilinde Letenneur ⅡC tipi Hoffa kırığı olduğunu gösterdi
Hoffa kırıklarının tipleri nelerdir?
Hoffa kırıkları Muller'in sınıflandırmasına göre AO/OTA sınıflandırmasında tip B3 ve tip 33.b3.2 olarak ayrılır. Daha sonra Letenneur ve arkadaşları femoral kırık hattının femur posterior korteksinden uzaklığına göre kırığı üç tipe ayırdılar.
Şekil 2 Hoffa kırıklarının Letenneur sınıflandırması
Tip I:Kırık hattı femur şaftının posterior korteksine paralel olarak yerleşmiştir.
Tip II:Kırık hattından femur posterior kortikal hattına kadar olan mesafe, kırık hattından posterior kortikal kemiğe olan mesafeye göre IIa, IIb ve IIc alt tiplerine ayrılır. Tip IIa, femoral şaftın posterior korteksine en yakın olanıdır, IIc ise femoral şaftın posterior korteksine en uzak olanıdır.
Tip III:Eğik kırık.
Tanı konulduktan sonra cerrahi plan nasıl oluşturulur?
1. İç fiksasyon seçimi Genel olarak açık redüksiyon ve iç fiksasyonun altın standart olduğuna inanılır. Hoffa kırıkları için uygun fiksasyon implantlarının seçimi oldukça sınırlıdır. Kısmen dişli içi boş kompresyon vidaları fiksasyon için idealdir. İmplant seçenekleri arasında 3,5 mm, 4 mm, 4,5 mm ve 6,5 mm kısmen dişli içi boş kompresyon vidaları ve Herbert vidaları bulunur. Gerektiğinde, uygun kaymayı önleyici plakalar da burada kullanılabilir. Jarit, kadavra biyomekanik çalışmaları aracılığıyla posteroanterior lag vidalarının anterior-posterior lag vidalarından daha stabil olduğunu bulmuştur. Ancak, bu bulgunun klinik operasyondaki yönlendirici rolü hala belirsizdir.
2. Cerrahi teknoloji Bir Hoffa kırığına interkondiler ve suprakondiler bir kırık eşlik ettiğinde, cerrahi plan ve iç fiksasyon seçimi yukarıdaki duruma göre belirlendiğinden, buna yeterince dikkat edilmelidir. Lateral kondil koronal olarak ayrılmışsa, cerrahi açığa çıkarma Hoffa kırığına benzerdir. Ancak, dinamik bir kondiler vidası kullanmak akıllıca değildir ve bunun yerine fiksasyon için anatomik bir plaka, kondiler destek plakası veya LISS plakası kullanılmalıdır. Medial kondilin lateral kesi yoluyla sabitlenmesi zordur. Bu durumda, Hoffa kırığını redükte etmek ve sabitlemek için ek bir anteromedial kesi gerekir. Her durumda, tüm büyük kondiler kemik parçaları, kondilin anatomik redüksiyonundan sonra lag vidalarıyla sabitlenir.
- Cerrahi yöntem Hasta, turnikeli floroskopik bir yatakta sırtüstü pozisyondadır. Diz fleksiyon açısını yaklaşık 90°'de tutmak için bir destek kullanılır. Basit medial Hoffa kırıkları için, yazar medial parapatellar yaklaşımla median kesi kullanmayı tercih eder. Lateral Hoffa kırıkları için, lateral kesi kullanılır. Bazı doktorlar lateral parapatellar yaklaşımın da makul bir seçim olduğunu öne sürerler. Kırık uçları ortaya çıkarıldıktan sonra, rutin eksplorasyon yapılır ve ardından kırık uçları bir küret ile temizlenir. Doğrudan görüş altında, nokta redüksiyon forsepsi kullanılarak redüksiyon gerçekleştirilir. Gerekirse, redüksiyon için Kirschner tellerinin "joystick" tekniği kullanılır ve ardından kırığın yer değiştirmesini önlemek için redüksiyon ve fiksasyon için Kirschner telleri kullanılır, ancak Kirschner telleri diğer vidaların implantasyonunu engelleyemez (Şekil 3). Stabil fiksasyon ve parçalar arası kompresyon elde etmek için en az iki vida kullanın. Kırığa dik ve patellofemoral eklemden uzakta matkapla delin. Posterior eklem boşluğuna delme yapmaktan kaçının, tercihen C kollu floroskopi ile. Vidalar gerektiği gibi rondela ile veya rondela olmadan yerleştirilir. Vidalar gömülü olmalı ve subartiküler kıkırdağı sabitlemek için yeterli uzunlukta olmalıdır. Ameliyat sırasında diz, eşlik eden yaralanmalar, stabilite ve hareket aralığı açısından incelenir ve yara kapatılmadan önce kapsamlı bir irrigasyon yapılır.
Şekil 3 Kirschner telleri kullanılarak cerrahi sırasında bikondiler Hoffa kırıklarının geçici redüksiyonu ve fiksasyonu, kemik parçalarını kaldırmak için Kirschner telleri kullanılması
Gönderi zamanı: Mar-12-2025
