I.Eksternal fiksasyonun farklı tipleri nelerdir?
Dış fiksasyon, kol, bacak veya ayak kemiklerine dişli pimler ve tellerle tutturulmuş bir cihazdır. Bu dişli pimler ve teller deri ve kaslardan geçerek kemiğe yerleştirilir. Cihazların çoğu vücut dışında olduğundan buna dış fiksasyon denir. Genellikle aşağıdaki türleri içerir:
1. Tek taraflı, çıkarılamayan harici fiksasyon sistemi.
2. Modüler sabitleme sistemi.
3. Halka sabitleme sistemi.
Her iki tip eksternal fiksatör de tedavi sırasında dirsek, kalça, diz veya ayak bileği ekleminin hareket etmesine izin verecek şekilde menteşelenebilir.
• Tek taraflı, çıkarılamayan harici fiksasyon sistemi, kolun, bacağın veya ayağın bir tarafına yerleştirilen düz bir çubuktan oluşur. Bu çubuk, genellikle hidroksiapatit kaplı vidalarla kemiğe bağlanır ve vidaların kemikteki "tutunmasını" artırarak gevşemesini önler. Hastanın (veya aile üyesinin) düğmelerini çevirerek cihazı günde birkaç kez ayarlaması gerekebilir.
• Modüler fiksasyon sistemi, iğne-çubuk bağlantı kelepçeleri, çubuk-çubuk bağlantı kelepçeleri, karbon fiber bağlantı çubukları, kemik çekme iğneleri, halka-çubuk konnektörleri, halkalar, ayarlanabilir bağlantı çubukları, iğne-halka konnektörleri, çelik iğneler vb. dahil olmak üzere çeşitli bileşenlerden oluşur. Bu bileşenler, farklı fiksasyon konfigürasyonları oluşturmak için hastanın özel koşullarına göre esnek bir şekilde birleştirilebilir.
• Halka sabitleme sistemi, tedavi edilen kolu, bacağı veya ayağı tamamen veya kısmen çevreleyebilir. Bu fiksatörler, destekler, teller veya pimlerle birbirine bağlanan iki veya daha fazla dairesel halkadan oluşur.
NeKırık tedavisinin üç aşaması vardır?
Kırık tedavisinin üç aşaması - ilk yardım, redüksiyon ve fiksasyon ve iyileşme - birbiriyle bağlantılı ve vazgeçilmezdir. İlk yardım, bir sonraki tedavi için gerekli koşulları yaratır; redüksiyon ve fiksasyon tedavinin anahtarıdır ve iyileşme, fonksiyonun geri kazanılması için önemlidir. Tedavi süreci boyunca, doktorlar, hemşireler, rehabilitasyon terapistleri ve hastaların kırık iyileşmesini ve fonksiyonel iyileşmeyi desteklemek için yakın bir şekilde birlikte çalışmaları gerekir.
Tespit yöntemleri; internal fiksasyon, eksternal fiksasyon ve alçı fiksasyondur.
1. İç fiksasyon, kırık uçlarını içten sabitlemek için plaklar, vidalar, intramedüller çiviler ve diğer aletler kullanır. İç fiksasyon, erken ağırlık taşıma veya yüksek kırık stabilitesi gerektiren hastalar için uygundur.
2. Dış fiksasyon, kırık uçlarını dışarıdan sabitlemek için bir dış fiksatöre ihtiyaç duyar. Dış fiksasyon, açık kırıklar, şiddetli yumuşak doku hasarı olan kırıklar veya yumuşak dokunun korunması gereken vakalar için uygulanır.
3. Alçılama, yaralı bölgeyi alçıyla hareketsiz hale getirir. Alçılama, basit kırıklar veya geçici bir tespit yöntemi olarak uygundur.
- LRS'nin tam formu nedir??
LRS, Limb reconstruction system ifadesinin kısaltmasıdır ve gelişmiş bir ortopedik harici fiksatördür. LRS, kompleks kırıkların, kemik defektlerinin, bacak uzunluğundaki farklılıkların, enfeksiyonların, doğuştan veya sonradan oluşan malformasyonların tedavisinde kullanılabilir.
LRS, vücudun dışına bir harici fiksatör yerleştirip, kemiğin içinden geçen çelik pimler veya vidalar kullanarak doğru yere sabitler. Bu pimler veya vidalar, harici fiksatöre bağlanarak, iyileşme veya uzama sürecinde kemiğin stabil kalmasını sağlayan sağlam bir destek yapısı oluşturur.
Özellik:
Dinamik Ayarlama:
• LRS sisteminin önemli bir özelliği, dinamik olarak ayarlanabilme özelliğidir. Doktorlar, hastanın iyileşme sürecine bağlı olarak fiksatörün konfigürasyonunu istedikleri zaman değiştirebilirler.
• Bu esneklik, LRS'nin farklı tedavi gereksinimlerine uyum sağlamasına olanak tanır ve tedavinin etkinliğini garanti altına alır.
Rehabilitasyon Desteği:
• LRS sistemi kemikleri stabilize ederken, hastaların erken mobilizasyon ve rehabilitasyon egzersizlerine katılmasına olanak sağlar.
• Kas atrofisini ve eklem sertliğini azaltmaya yardımcı olur, uzuv fonksiyonlarının iyileşmesini destekler.
Gönderim zamanı: 20 Mayıs 2025
