"Ayak bileği kırıklarının %10'una distal tibiofibular sindesmoz yaralanması eşlik eder. Çalışmalar, distal tibiofibular vidaların %52'sinin sindesmozun zayıf şekilde azalmasıyla sonuçlandığını göstermiştir. Distal tibiofibular vidanın sindesmoz eklem yüzeyine dik olarak yerleştirilmesi, iatrojenik malredüksiyonu önlemek için esastır. AO kılavuzuna göre distal tibiofibular vidanın distal tibial eklem yüzeyinin 2 cm veya 3,5 cm yukarısına, yatay düzleme 20-30° açıyla, fibuladan tibiaya, ayak bileği ile birlikte yerleştirilmesi önerilir. tarafsız konumda."
Distal tibiofibular vidaların manuel yerleştirilmesi sıklıkla giriş noktasında ve yönde sapmalara neden olur ve şu anda bu vidaların yerleştirme yönünü belirlemek için kesin bir yöntem yoktur. Bu konuyu ele almak için yabancı araştırmacılar yeni bir yöntem olan 'açıortay yöntemi'ni benimsediler.
16 normal ayak bileği ekleminden alınan görüntüleme verileri kullanılarak 16 3D baskılı model oluşturuldu. Tibia eklem yüzeyinin 2 cm ve 3,5 cm yukarısında eklem yüzeyine paralel iki adet 1,6 mm'lik Kirschner teli sırasıyla tibia ve fibulanın ön ve arka kenarlarına yakın yerleştirildi. İki Kirschner teli arasındaki açı, bir iletki kullanılarak ölçüldü ve açıortay çizgisi boyunca bir delik açmak için 2,7 mm'lik bir matkap ucu kullanıldı, ardından 3,5 mm'lik bir vida yerleştirildi. Vida yerleştirildikten sonra, vida yönü ile tibia ve fibulanın merkezi ekseni arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için vida, bir testere kullanılarak uzunluğu boyunca kesildi.
Numune deneyleri, tibia ve fibulanın merkezi ekseni ile açıortay çizgisi arasında ve ayrıca merkezi eksen ile vida yönü arasında iyi bir tutarlılık olduğunu göstermektedir.
Teorik olarak bu yöntem, vidayı tibia ve fibula'nın merkezi ekseni boyunca etkili bir şekilde yerleştirebilir. Ancak ameliyat sırasında Kirschner tellerinin tibia ve fibulanın ön ve arka kenarlarına yakın yerleştirilmesi kan damarlarına ve sinirlere zarar verme riski taşır. Ek olarak, distal tibiofibular hizalama vida yerleştirmeden önce intraoperatif olarak yeterince değerlendirilemediğinden bu yöntem iyatrojenik malredüksiyon sorununu çözmez.
Gönderim zamanı: Temmuz-30-2024
