Ayak bileği kırıklarının %10'una distal tibiofibular sendesmoz yaralanması eşlik eder. Çalışmalar, distal tibiofibular vidaların %52'sinin sendesmozun yetersiz redüksiyonuna yol açtığını göstermiştir. İatrojenik malredüksiyondan kaçınmak için distal tibiofibular vidanın sendesmoz eklem yüzeyine dik olarak yerleştirilmesi önemlidir. AO kılavuzuna göre, distal tibiofibular vidanın distal tibial eklem yüzeyinin 2 cm veya 3,5 cm yukarısına, yatay düzleme 20-30° açıyla, fibuladan tibiaya, ayak bileği nötr pozisyondayken yerleştirilmesi önerilir.
Distal tibiofibular vidaların manuel olarak yerleştirilmesi genellikle giriş noktası ve yönünde sapmalara neden olur ve şu anda bu vidaların yerleştirme yönünü belirlemek için kesin bir yöntem bulunmamaktadır. Bu sorunu çözmek için yabancı araştırmacılar yeni bir yöntem benimsemişlerdir: "Açıortay Yöntemi".
16 normal ayak bileği ekleminden alınan görüntüleme verileri kullanılarak 16 adet 3 boyutlu yazdırılmış model oluşturuldu. Tibia eklem yüzeyinden 2 cm ve 3,5 cm yukarıda, eklem yüzeyine paralel iki adet 1,6 mm Kirschner teli, sırasıyla tibia ve fibula'nın ön ve arka kenarlarına yakın bir yere yerleştirildi. İki Kirschner teli arasındaki açı bir açıölçer kullanılarak ölçüldü ve açıortay çizgisi boyunca 2,7 mm'lik bir matkap ucu kullanılarak bir delik açıldı ve ardından 3,5 mm'lik bir vida yerleştirildi. Vida yerleştirildikten sonra, vida yönü ile tibia ve fibula'nın merkez ekseni arasındaki ilişkiyi değerlendirmek için vida bir testere kullanılarak uzunluğu boyunca kesildi.
Örnek deneyler, tibia ve fibulanın merkez ekseni ile açıortay çizgisi arasında ve merkez ekseni ile vida yönü arasında iyi bir uyum olduğunu göstermektedir.
Teorik olarak, bu yöntem vidayı tibia ve fibulanın merkezi ekseni boyunca etkili bir şekilde yerleştirebilir. Ancak, ameliyat sırasında Kirschner tellerinin tibia ve fibulanın ön ve arka kenarlarına yakın yerleştirilmesi, kan damarlarına ve sinirlere zarar verme riski taşır. Ayrıca, bu yöntem, vida yerleştirilmeden önce distal tibiofibular hizalamanın ameliyat sırasında yeterince değerlendirilememesi nedeniyle iatrojenik malredüksiyon sorununu çözmez.
Gönderi zamanı: 30 Temmuz 2024
