Ayak bileği kırıkları klinik uygulamada en yaygın kırık türlerinden biridir. Bazı derece I/II dönme yaralanmaları ve kaçırma yaralanmaları dışında, ayak bileği kırıklarının çoğu genellikle lateral malleolü içerir. Weber A/B tipi lateral malleolus kırıkları tipik olarak stabil distal tibiofibular syndesmoz ile sonuçlanır ve distalden proksimale doğrudan görselleştirme ile iyi bir azalma sağlayabilir. Buna karşılık, C tipi lateral malleolus kırıkları, altı tip yer değiştirmeye yol açabilen distal tibiofibüler yaralanmaya bağlı olarak üç eksen boyunca lateral malleolde kararsızlığı içerir: distal tibiofibüler boşluğun genişletilmesi, genişleme/daralması, sagital uçağın, medial uçağın, medial uçta, medial uçta, rotör, inatçı, medial uç, kekal, kek, kek, kek, medial uçta, medial ve posterior ayrılma Yer değiştirme ve bu beş yaralanma türünün kombinasyonları.
Önceki çok sayıda çalışma, kısaltma/uzatmanın dime işareti, Stenton çizgisi ve tibial kapma açısı değerlendirilerek değerlendirilebileceğini göstermiştir. Koronal ve sagital düzlemlerde yer değiştirme, frontal ve lateral floroskopik görüşler kullanılarak iyi değerlendirilebilir; Bununla birlikte, rotasyonel yer değiştirme, intraoperatif olarak değerlendirmek için en zor olanıdır.
Dönme yer değiştirmesini değerlendirmedeki zorluk, distal tibiofibüler vidayı yerleştirirken fibulanın azaltılmasında özellikle belirgindir. Çoğu literatür, distal tibiofibüler vidanın sokulmasından sonra,% 25-50 zayıf azalma oluşumunun olduğunu ve bu da fibüler deformitelerin malunyonuna ve fiksasyonuna neden olduğunu gösterir. Bazı akademisyenler rutin intraoperatif BT değerlendirmelerini kullanmayı önerdiler, ancak bu pratikte uygulanması zor olabilir. Bu sorunu ele almak için, 2019 yılında, Tongji Üniversitesi'ne bağlı Yangpu Hastanesi'nden Profesör Zhang Shimin'in ekibi, uluslararası ortopedik dergi *yaralanma *'da bir makale yayınladı ve lateral malleolus rotasyonunun intraoperatif X-ışını kullanılarak düzeltilip düzeltilmediğini değerlendirmek için bir teknik önerdi. Literatür bu yöntemin önemli klinik etkinliğini bildirmektedir.
Bu yöntemin teorik temeli, ayak bileğinin floroskopik görünümünde, lateral malleolar fossa'nın lateral duvar korteksinin net, dikey, yoğun bir gölge, lateral malleolusun medial ve lateral kortekslerine paralel ve orta ila lateral korekslerin medial ve lateral kortikslerinin bir üçte birinde bulunmasıdır.
Ayak bileği floroskopik görünümünün, lateral malleolar fossa (B-line) ile lateral malleolusun medial ve lateral korteksleri (A ve C çizgileri) arasındaki konumsal ilişkiyi gösteren illüstrasyon. Tipik olarak, B-çizgisi A ve C çizgileri arasındaki dış üçte bir çizgi üzerinde bulunur.
Lateral malleolus, dış rotasyon ve iç rotasyonun normal pozisyonu floroskopik görünümde farklı görüntüleme görünümleri üretebilir:
- Lateral malleolus normal bir pozisyonda döndürüldü **: Lateral malleolar fossa'nın lateral duvarında kortikal bir gölgeye sahip normal bir lateral malleol konturu, lateral malleolusun medial ve lateral kortekslerinin dış üçte bir çizgisine yerleştirildi.
-Lateral malleolus dış rotasyon deformitesi **: lateral malleolus konturu "keskin yapraklı" görünür, lateral malleolar fossa üzerindeki kortikal gölge kaybolur, distal tibiofibüler boşluk daralır, Shenton çizgisi süreksiz hale gelir ve dağıtılır.
-Lateral malleolus iç rotasyon deformitesi **: lateral malleolus konturu "kaşık şeklinde" görünür, lateral malleolar fossadaki kortikal gölge kaybolur ve distal tibiofibüler boşluk genişler.
Ekip, distal tibiofibular syndesmoz yaralanmaları ile birlikte C tipi lateral malleolar kırık olan 56 hastayı içeriyordu ve yukarıda belirtilen değerlendirme yöntemini kullandı. Postoperatif BT yeniden incelemeleri, 44 hastanın dönme deformitesi olmadan anatomik azalma sağladığını, 12 hastada ise 7 iç rotasyon ve 5 dış rotasyon vakası ile hafif rotasyonel deformite (5 ° 'den az) yaşadığını gösterdi. Hiçbir orta (5-10 °) veya şiddetli (10 ° 'den fazla) harici rotasyon deformitesi vakası oluşmadı.
Önceki çalışmalar, lateral malleolar kırık azalmasının değerlendirilmesinin üç ana Weber parametresine dayanabileceğini göstermiştir: tibial ve talar eklem yüzeyleri arasındaki paralel eşitlik, Shenton hattının sürekliliği ve dime işareti.
Lateral Malleolus'un zayıf azalması klinik uygulamada çok yaygın bir konudur. Uzunluğun restorasyonuna uygun dikkat gösterilirken, rotasyonun düzeltilmesine eşit önem verilmelidir. Ağırlık taşıyan bir eklem olarak, ayak bileğinin herhangi bir malredikasyonunun işlevi üzerinde felaket etkileri olabilir. Profesör Zhang Shimin tarafından önerilen intraoperatif floroskopik tekniğin, C tipi lateral malleolar kırıkların kesin olarak azaltılmasına yardımcı olabileceğine inanılmaktadır. Bu teknik, cephe klinisyenleri için değerli bir referans olarak hizmet vermektedir.
Gönderme Zamanı: Mayıs-06-2024
