Humerus büyük tüberozite kırıkları, klinik uygulamada sık görülen omuz yaralanmalarıdır ve sıklıkla omuz eklemi çıkığı ile birlikte görülür. Parçalanmış ve yer değiştirmiş humerus büyük tüberozite kırıklarında, proksimal humerusun normal kemik anatomisini eski haline getirmek ve omuz kaldıraç kolunu yeniden yapılandırmak için cerrahi tedavi, omuzun fonksiyonel iyileşmesinin temelini oluşturur. Yaygın klinik yöntemler arasında humerus büyük tüberozite anatomik plakları, proksimal humerus anatomik plakları (PHILOS), vida fiksasyonu veya gerilim bandı ile ankraj sütür fiksasyonu yer alır.
Kırık iç fiksasyon tedavisinde, başlangıçta belirli bir kırık tipi için tasarlanmış anatomik plakların esnek bir şekilde farklı kırık bölgelerine uygulanması oldukça yaygındır. Örnekler arasında, proksimal femur kırıklarının tedavisinde ters distal femoral LISS plağı ve radius başı veya tibial plato kırıklarının tedavisinde metakarpal plakların kullanımı yer alır. Humerus majör tüberozite kırıkları için, Lishui Halk Hastanesi'nden (Wenzhou Tıp Üniversitesi Altıncı Bağlı Hastanesi) doktorlar, kalkaneus anatomik plağı'nın plastisite ve fiksasyon stabilitesi açısından benzersiz avantajlarını değerlendirmiş ve proksimal humerusa uygulayarak etkili sonuçlar bildirmişlerdir.
Resimde farklı boyutlarda kalkaneal anatomik plakalar gösterilmektedir. Bu plakalar yüksek esnekliğe ve güçlü plastisiteye sahiptir ve vidalarla kemik yüzeyine güvenli bir şekilde tutturulmalarını sağlar.
Tipik Vaka Görseli:
Makalede yazar, kalkaneal anatomik plakların etkinliğini PHILOS fiksasyonuyla karşılaştırmış ve kalkaneal anatomik plağın omuz eklemi fonksiyon iyileşmesi, cerrahi kesi uzunluğu ve cerrahi kan kaybı açısından avantajlara sahip olduğunu göstermiştir. Bir kırık tipi için tasarlanmış anatomik plakların başka bölgelerdeki kırıkları tedavi etmek için kullanılması, klinik uygulamada aslında gri bir alandır. Komplikasyonlar ortaya çıkarsa, proksimal femur kırıkları için ters LISS plaklarının yaygın ancak kısa süreli kullanımında görüldüğü gibi, iç fiksasyon seçiminin uygunluğu sorgulanabilir ve bu durum önemli sayıda fiksasyon başarısızlığına ve ilgili tartışmalara yol açmıştır. Bu nedenle, bu makalede tanıtılan iç fiksasyon yöntemi klinik hekimler tarafından referans amaçlıdır ve bir öneri değildir.
Gönderi zamanı: 26 Ağustos 2024
