Rotasyonel ayak bileği kırıklarının %46'sına posterior malleolar kırıkları eşlik eder. Posterolateral yaklaşım, posterior malleolusun doğrudan görüntülenmesi ve fiksasyonu için yaygın olarak kullanılan bir cerrahi tekniktir ve kapalı redüksiyon ve anteroposterior vida fiksasyonuna kıyasla daha iyi biyomekanik avantajlar sunar. Ancak, daha büyük posterior malleolar kırık parçaları veya medial malleolusun posterior kollikülüsünü içeren posterior malleolar kırıkları için posteromedial yaklaşım daha iyi bir cerrahi görünüm sağlar.
Posterior malleolusun maruz kalma aralığını, nörovasküler demet üzerindeki gerginliği ve üç farklı posteromedial yaklaşımda kesi ile nörovasküler demet arasındaki mesafeyi karşılaştırmak için araştırmacılar bir kadavra çalışması yürüttüler. Sonuçlar yakın zamanda FAS dergisinde yayınlandı. Bulgular aşağıdaki gibi özetlenmiştir:
Günümüzde posterior malleolusun açığa çıkarılması için üç ana posteromedial yaklaşım bulunmaktadır:
1. Medial Posteromedial Yaklaşım (mePM): Bu yaklaşım medial malleolusun arka kenarı ile tibialis posterior tendonu arasından girilir (Şekil 1'de tibialis posterior tendonu gösterilmektedir).
2. Modifiye Posteromedial Yaklaşım (moPM): Bu yaklaşım tibialis posterior tendonu ile fleksör digitorum longus tendonu arasından girer (Şekil 1'de tibialis posterior tendonu, Şekil 2'de ise fleksör digitorum longus tendonu gösterilmektedir).
3. Posteromedial Yaklaşım (PM): Bu yaklaşım Aşil tendonunun medial kenarı ile fleksör hallucis longus tendonu arasından girilir (Şekil 3 Aşil tendonunu, Şekil 4 ise fleksör hallucis longus tendonunu göstermektedir).
Nörovasküler demet üzerindeki gerginlik açısından PM yaklaşımı, mePM ve moPM yaklaşımlarına kıyasla 6.18N'de daha düşük bir gerginliğe sahiptir ve bu da nörovasküler demette intraoperatif traksiyon yaralanması olasılığının daha düşük olduğunu göstermektedir.
Posterior malleolusun maruz kalma aralığı açısından PM yaklaşımı ayrıca daha fazla maruz kalma sunarak posterior malleolusun %71 görünürlüğüne izin verir. Karşılaştırıldığında, mePM ve moPM yaklaşımları posterior malleolusun sırasıyla %48,5 ve %57 maruz kalmasına izin verir.
● Diyagram, üç yaklaşım için posterior malleolusun pozlama aralığını göstermektedir. AB posterior malleolusun genel aralığını, CD maruz kalan aralığı ve CD/AB pozlama oranını temsil eder. Yukarıdan aşağıya, mePM, moPM ve PM için pozlama aralıkları gösterilmiştir. PM yaklaşımının en geniş pozlama aralığına sahip olduğu açıktır.
Kesi ile nörovasküler demet arasındaki mesafe açısından PM yaklaşımı da en büyük mesafeye sahip olup 25,5 mm'dir. Bu, mePM'nin 17,25 mm'sinden ve moPM'nin 7,5 mm'sinden daha fazladır. Bu, PM yaklaşımının ameliyat sırasında nörovasküler demet yaralanması olasılığının en düşük olduğunu gösterir.
● Diyagram, üç yaklaşım için kesi ile nörovasküler demet arasındaki mesafeleri göstermektedir. Soldan sağa, mePM, moPM ve PM yaklaşımları için mesafeler tasvir edilmiştir. PM yaklaşımının nörovasküler demetten en büyük mesafeye sahip olduğu açıktır.
Yayınlanma zamanı: 31-Mayıs-2024
