Rotasyonel ayak bileği kırıklarının% 46'sına arka malleolar kırıklar eşlik eder. Posterior malleolusun doğrudan görselleştirilmesi ve sabitlenmesi için posterolateral yaklaşım, kapalı indirgeme ve ön -arka vida fiksasyonuna kıyasla daha iyi biyomekanik avantajlar sunan yaygın olarak kullanılan bir cerrahi tekniktir. Bununla birlikte, medial malleolusun arka kolikülüsünü içeren daha büyük posterior malleolar kırık fragmanları veya posterior malleolar kırıklar için posteromedial yaklaşım daha iyi bir cerrahi görüş sağlar.
Posterior malleolusun maruz kalma aralığını, nörovasküler demet üzerindeki gerilimi ve insizyon ile nörovasküler demet arasındaki mesafeyi üç farklı posteromedial yaklaşımda karşılaştırmak için araştırmacılar kadaverik bir çalışma gerçekleştirdiler. Sonuçlar yakın zamanda FAS Journal'da yayınlandı. Bulgular aşağıdaki gibi özetlenmiştir:
Şu anda, posterior malleolus'u ortaya çıkarmak için üç ana posteromedial yaklaşım var:
1. Medial posteromedial yaklaşım (MEPM): Bu yaklaşım, medial malleolusun arka kenarı ile tibialis posterior tendonuna girer (Şekil 1 tibialis posterior tendonunu göstermektedir).
2. Modifiye posteromedial yaklaşım (MOPM): Bu yaklaşım tibialis posterior tendon ve fleksör digitorum longus tendonuna girer (Şekil 1, tibialis posterior tendonunu göstermektedir ve Şekil 2, fleksör digitorum longus tendonunu göstermektedir).
3. Posteromedial yaklaşım (PM): Bu yaklaşım Aşil tendonunun medial kenarı ile fleksör halüsis longus tendonuna girer (Şekil 3 Aşil tendonunu göstermektedir ve Şekil 4, fleksör halüsis longus tendonunu göstermektedir).
Nörovasküler demet üzerindeki gerilim ile ilgili olarak, PM yaklaşımı, MEPM ve MOPM yaklaşımlarına kıyasla 6.18N'de daha düşük bir gerginliğe sahiptir, bu da nörovasküler demette intraoperatif çekiş hasarı olasılığını daha düşük gösterir.
Posterior Malleolus'un maruz kalma aralığı açısından, PM yaklaşımı da daha fazla maruz kalma sunar ve posterior malleolusun% 71 görünürlüğüne izin verir. Buna karşılık, MEPM ve MOPM yaklaşımları sırasıyla posterior malleolusun% 48.5 ve% 57 maruziyetine izin verir.
● Diyagram, üç yaklaşım için posterior malleolusun maruz kalma aralığını göstermektedir. AB, posterior malleolusun genel aralığını temsil eder, CD maruz kalan aralığı temsil eder ve CD/Ab maruz kalma oranıdır. Yukarıdan aşağıya, MEPM, MOPM ve PM için pozlama aralıkları gösterilir. PM yaklaşımının en büyük pozlama aralığına sahip olduğu açıktır.
Kesi ve nörovasküler demet arasındaki mesafe ile ilgili olarak, PM yaklaşımı da 25.5mm ölçüm yapan en büyük mesafeye sahiptir. Bu, MEPM'nin 17.25mm ve MOPM'nin 7.5mm'sinden daha büyük. Bu, PM yaklaşımının ameliyat sırasında en düşük nörovasküler demet yaralanması olasılığına sahip olduğunu göstermektedir.
● Diyagram, üç yaklaşım için insizyon ve nörovasküler demet arasındaki mesafeleri gösterir. Soldan sağa, MEPM, MOPM ve PM yaklaşımları için mesafeler gösterilmiştir. PM yaklaşımının nörovasküler demetten en büyük mesafeye sahip olduğu açıktır.
Gönderme Zamanı: Mayıs-31-2024
