Rotasyonel ayak bileği kırıklarının %46'sına posterior malleolar kırıklar eşlik eder. Posterior malleolusun doğrudan görüntülenmesi ve fiksasyonu için posterolateral yaklaşım, kapalı redüksiyon ve anteroposterior vida fiksasyonuna kıyasla daha iyi biyomekanik avantajlar sunan yaygın olarak kullanılan bir cerrahi tekniktir. Ancak, daha büyük posterior malleolar kırık parçaları veya medial malleolusun posterior kollikulusunu içeren posterior malleolar kırıklar için posteromedial yaklaşım daha iyi bir cerrahi görüş sağlar.
Üç farklı posteromedial yaklaşımda, posterior malleolusun maruz kalma aralığını, nörovasküler demet üzerindeki gerilimi ve kesi ile nörovasküler demet arasındaki mesafeyi karşılaştırmak için araştırmacılar bir kadavra çalışması yürüttüler. Sonuçlar yakın zamanda FAS dergisinde yayınlandı. Bulgular aşağıdaki gibi özetlenebilir:
Günümüzde posterior malleolusun açığa çıkarılması için üç ana posteromedial yaklaşım bulunmaktadır:
1. Medial Posteromedial Yaklaşım (mePM): Bu yaklaşım medial malleolusun arka kenarı ile tibialis posterior tendonu arasından girilir (Şekil 1'de tibialis posterior tendonu gösterilmektedir).
2. Modifiye Posteromedial Yaklaşım (moPM): Bu yaklaşım tibialis posterior tendonu ile fleksör digitorum longus tendonu arasından girer (Şekil 1 tibialis posterior tendonunu, Şekil 2 ise fleksör digitorum longus tendonunu göstermektedir).
3. Posteromedial Yaklaşım (PM): Bu yaklaşım Aşil tendonunun medial kenarı ile fleksör hallucis longus tendonu arasından girilir (Şekil 3 Aşil tendonunu, Şekil 4 ise fleksör hallucis longus tendonunu göstermektedir).
Nörovasküler demet üzerindeki gerginlik açısından PM yaklaşımı, mePM ve moPM yaklaşımlarına kıyasla 6.18N'de daha düşük bir gerginliğe sahiptir ve bu da nörovasküler demette intraoperatif traksiyon yaralanması olasılığının daha düşük olduğunu göstermektedir.
Posterior malleolusun pozlama aralığı açısından, PM yaklaşımı daha geniş bir pozlama sunarak posterior malleolusun %71 oranında görünürlüğünü sağlar. Buna karşılık, mePM ve moPM yaklaşımları posterior malleolusun sırasıyla %48,5 ve %57 oranında görünürlüğünü sağlar.
● Diyagram, üç yaklaşım için posterior malleolusun pozlama aralığını göstermektedir. AB, posterior malleolusun genel aralığını, CD ise pozlama aralığını ve CD/AB pozlama oranını temsil eder. Yukarıdan aşağıya, mePM, moPM ve PM için pozlama aralıkları gösterilmektedir. PM yaklaşımının en geniş pozlama aralığına sahip olduğu açıktır.
Kesi ile nörovasküler demet arasındaki mesafe açısından, PM yaklaşımı 25,5 mm ile en büyük mesafeye sahiptir. Bu mesafe, mePM'nin 17,25 mm ve moPM'nin 7,5 mm mesafelerinden daha fazladır. Bu, PM yaklaşımının ameliyat sırasında nörovasküler demet yaralanması olasılığının en düşük olduğunu göstermektedir.
● Diyagram, üç yaklaşım için kesi ile nörovasküler demet arasındaki mesafeleri göstermektedir. Soldan sağa, mePM, moPM ve PM yaklaşımları için mesafeler gösterilmiştir. PM yaklaşımının nörovasküler demetten en uzak mesafeye sahip olduğu açıktır.
Gönderim zamanı: 31 Mayıs 2024
