Akromioklaviküler eklem çıkığı nedir?

Akromioklaviküler eklem çıkığı nedir?

Akromioklaviküler eklem çıkığı, akromioklaviküler bağın hasar görmesi ve bunun sonucunda klavikulanın çıkığıyla sonuçlanan bir omuz travması türüdür. Akromioklaviküler eklemin, akromiyon ucuna uygulanan dış bir kuvvetin neden olduğu ve skapulanın öne veya aşağı (veya arkaya) hareket etmesine neden olan bir çıkıktır. Aşağıda, akromioklaviküler eklem çıkığının türleri ve tedavileri hakkında bilgi vereceğiz.

Akromiyoklaviküler eklem çıkıkları (veya ayrılmaları, yaralanmaları), spor ve fiziksel aktiviteyle uğraşan kişilerde daha yaygındır. Akromiyoklaviküler eklem çıkığı, köprücük kemiğinin kürek kemiğinden ayrılmasıdır ve bu yaralanmanın ortak bir özelliği, omuzun en yüksek noktasının yere çarpması veya omuzun en yüksek noktasına doğrudan darbe almasıdır. Akromiyoklaviküler eklem çıkıkları genellikle futbolcularda, bisikletçilerde veya motosikletçilerde düşme sonrası görülür.

Akromioklaviküler eklem çıkığı tipleri

II°(derece): Akromioklaviküler eklem hafifçe yer değiştirmiştir ve akromioklaviküler bağ gerilmiş veya kısmen yırtılmış olabilir; bu, akromioklaviküler eklem yaralanmasının en yaygın türüdür.

II° (derece): Akromiyoklaviküler eklemde kısmi çıkık, muayenede çıkıklık belirgin olmayabilir. Akromiyoklaviküler bağda tam yırtık, rostral klaviküler bağda kopma yok

III° (derece): Akromiyoklaviküler eklemin tamamen ayrılması ve akromiyoklaviküler bağ, rostroklaviküler bağ ve akromiyoklaviküler kapsülün tamamen yırtılması. Destekleyecek veya çekecek bir bağ olmadığından, omuz eklemi üst kolun ağırlığı nedeniyle sarkıktır, bu nedenle köprücük kemiği belirgin ve yukarı dönük görünür ve omuzda bir çıkıntı görülebilir.

Akromiyoklaviküler eklem çıkığının şiddeti de altı tipe ayrılabilir; tip I-III en yaygın, tip IV-VI ise nadirdir. Akromiyoklaviküler bölgeyi destekleyen bağlarda ciddi hasar nedeniyle, tüm tip III-VI yaralanmaları cerrahi tedavi gerektirir.

Akromiyoklaviküler çıkık nasıl tedavi edilir?

Akromiyoklaviküler eklem çıkığı olan hastalarda, duruma göre uygun tedavi seçilir. Hafif hastalığı olan hastalarda konservatif tedavi uygulanabilir. Özellikle, tip I akromiyoklaviküler eklem çıkığı için 1-2 hafta istirahat ve üçgen bir havluyla askıya alma yeterlidir; tip II çıkıklarda ise sabitleme için sırt bandı kullanılabilir. Omuz ve dirsek bandı ile tespit ve frenleme gibi konservatif tedavi; eklem kapsülü, akromiyoklaviküler bağ ve rostral klaviküler bağ yırtığı nedeniyle akromiyoklaviküler eklemi tamamen dengesiz hale getiren tip III yaralanması olan daha ciddi hastalar, yani cerrahi tedaviyi düşünmelidir.

Cerrahi tedavi dört kategoriye ayrılabilir: (1) akromioklaviküler eklemin internal fiksasyonu; (5) bağ rekonstrüksiyonu ile rostral kilit fiksasyonu; (3) distal klavikula rezeksiyonu; ve (4) güç kası transpozisyonu.