Distal yarıçap kırıklarını değerlendirmek için en sık kullanılan görüntüleme parametreleri tipik olarak volar eğim açısı （vta), ulnar varyans ve radyal yükseklik içerir. Distal yarıçapın anatomisi konusundaki anlayışımız derinleştikçe, klinik uygulamada anteroposterior mesafe (APD), gözyaşı açısı (TDA) ve radius eksenine (kart) kapitat-radius mesafesi (kart) gibi ek görüntüleme parametreleri önerilmiş ve uygulanmıştır.
Distal yarıçap kırıklarını değerlendirmek için yaygın olarak kullanılan görüntüleme parametreleri şunları içerir: A ： VTA ； B ： APD ； C ： TDA ； D ： Kart。
Çoğu görüntüleme parametresi, radyal yükseklik ve ulnar varyansı gibi eklem dışı distal yarıçap kırıkları için uygundur. Bununla birlikte, Barton'un kırıkları gibi bazı eklem içi kırıklar için, geleneksel görüntüleme parametreleri cerrahi endikasyonları doğru bir şekilde belirleme ve rehberlik sağlama yeteneklerinde eksik olabilir. Genellikle bazı eklem içi kırıklar için cerrahi endikasyonun, eklem yüzeyinin adım atması ile yakından ilişkili olduğuna inanılmaktadır. Eklem içi kırıkların yer değiştirme derecesini değerlendirmek için, yabancı akademisyenler yeni bir ölçüm parametresi önermişlerdir: TAD (yer değiştirmeden sonra eğik) ve ilk olarak distal tibial yer değiştirme eşliğinde posterior malleolus kırıklarının değerlendirilmesi için rapor edilmiştir.
Tibianın distal ucunda, talus'un arka dislokasyonu ile posterior malleolus kırığı durumunda, eklem yüzeyi üç ark oluşturur: ark 1, distal tibianın ön eklem yüzeyidir, Arc 2, arka malleol fragmanının eklem yüzeyidir ve ark 3, talusun üst kısmıdır. Talüsün arka çıkığı eşliğinde arka bir malleolus kırığı fragmanı olduğunda, ön derleme yüzeyinde ARC 1 tarafından oluşturulan dairenin merkezi ve talusun üst kısmındaki ARC 3 tarafından oluşturulan dairenin merkezi, bu iki merkezden sonra daha büyük bir katkıda bulunur.
Cerrahi amaç, eklem yüzeyinin anatomik olarak azaldığını gösteren 0'lık bir ATD (yer değiştirmeden sonra eğim) değer elde etmektir.
Aynı şekilde, Volar Barton'un kırığı durumunda:
Kısmen yerinden edilmiş eklem yüzey fragmanları ark 1 oluşturur.
Lunate faset ark 2 olarak hizmet eder.
Yarıçapın dorsal yönü (kırığı olmayan normal kemik) ark 3'ü temsil eder.
Bu üç arkın her biri daire olarak kabul edilebilir. Lunat faset ve volar kemik fragmanı birlikte yer değiştirdiğinden, daire 1 (sarı) merkezini daire 2 (beyaz) ile paylaşır. ACD, bu paylaşılan merkezden daire 3'ün merkezine olan mesafeyi temsil eder. Cerrahi amaç, ACD'yi 0'a geri yükleyerek anatomik indirgemeyi gösterir.
Önceki klinik uygulamada, <2mm'lik bir ortak yüzey adımının azaltma standart olduğu yaygın olarak kabul edilmiştir. Bununla birlikte, bu çalışmada, farklı görüntüleme parametrelerinin alıcı çalışma karakteristiği (ROC) eğrisi analizi, ACD'nin eğri altında (AUC) en yüksek alana sahip olduğunu göstermiştir. ACD için 1.02 mm'lik bir kesme değeri kullanarak,% 100 duyarlılık ve% 80.95 özgüllük gösterdi. Bu, kırığın azaltılması sürecinde, ACD'yi 1.02 mm'ye düşürmenin daha makul bir kriter olabileceğini düşündürmektedir.
<2mm eklem yüzeyinin geleneksel standardından daha.
ACD'nin eşmerkezli eklemleri içeren eklem içi kırıklarda yer değiştirme derecesini değerlendirmek için değerli referans önemi olduğu görülmektedir. Daha önce de belirtildiği gibi tibial plafond kırıkları ve distal yarıçap kırıklarının değerlendirilmesinde uygulamasına ek olarak, ACD dirsek kırıklarını değerlendirmek için de kullanılabilir. Bu, klinik uygulayıcılara tedavi yaklaşımlarını seçmek ve kırık azaltma sonuçlarını değerlendirmek için yararlı bir araç sağlar.
Post süresi: 18 Eylül-2023
