Plak vidaları ve intramedüller pinler olmak üzere iki tip cerrahi yöntem vardır; ilki genel plak vidalarını ve AO sistem kompresyon plak vidalarını içerir, ikincisi ise kapalı ve açık retrograd veya retrograd pinleri içerir.Seçim, spesifik bölgeye ve kırığın tipine bağlıdır.
İntramedüller pin fiksasyonunun küçük ekspozür, daha az sıyrılma, stabil fiksasyon, eksternal fiksasyona gerek olmaması vb. avantajları vardır. Orta 1/3, üst 1/3 femur kırığı, çok segmentli kırık, patolojik kırık için uygundur.Alt 1/3 kırık için geniş medüller boşluk ve çok sayıda süngerimsi kemik nedeniyle intramedüller pinin dönüşünü kontrol etmek zordur ve vidalarla güçlendirilebilmesine rağmen sabitleme güvenli değildir ancak daha uygundur çelik levha vidaları için.
I Femur Şaftı Kırıklarında İntramedüller Çivi ile Açık-İç Fiksasyon
(1) Kesi: Kırık bölgesi ortalanmış, 10-12 cm uzunluğunda, deriyi ve geniş fasyayı kesen ve lateral femur kasını açığa çıkaran lateral veya posterior lateral femoral kesi yapılır.
Lateral insizyon trokanter büyük ile femurun lateral kondili arasındaki çizgide yapılır ve posterior lateral insizyonun cilt insizyonu aynı veya biraz daha geç yapılır; temel fark, lateral insizyonun Vastus Lateral kasını ayırmasıdır. Posterior lateral kesi ise, Vastus Lateralis kasının içinden Vastus Lateralis kasının arka aralığına girer. (Şekil 3.5.5.2-1，3.5.5.2-2）。
Anterolateral kesi ise anterior superior iliak spinadan patellanın dış kenarına kadar uzanan hat üzerinden yapılır ve lateral femoral kas ve rektus femoris kası içinden girilir, bu da intermedier femoral kas ve sinire zarar verebilir. lateral femoral kasın dalları ve rotator femoris eksternus arterinin dalları olduğundan nadiren kullanılır veya hiç kullanılmaz (Şekil 3.5.5.2-3).
（2） Maruz kalma: Lateral femoral kası ayırın ve ileri doğru çekin ve biseps femoris ile aralığından içeri girin veya lateral femoral kası doğrudan kesip ayırın, ancak kanama daha fazladır.Femur kırığının üst ve alt kırık uçlarını ortaya çıkaracak şekilde periostu kesin ve kapsamı gözlenebilecek ve onarılabilecek ölçüde ortaya çıkarın ve yumuşak dokuları mümkün olduğunca az soyun.
（3）İç fiksasyonun onarılması: Etkilenen uzvu addukte edin, proksimal kırık ucu açığa çıkarın, erik çiçeğini veya V şekilli intramedüller iğneyi yerleştirin ve iğnenin kalınlığının uygun olup olmadığını ölçmeye çalışın.Medüller boşlukta bir daralma varsa, iğnenin girememesini ve dışarı çekilememesini önlemek için medüller boşluk genişletici, boşluğu uygun şekilde onarmak ve genişletmek için kullanılabilir.Proksimal kırık ucu bir kemik tutucuyla sabitleyin, intramedüller iğneyi retrograd olarak yerleştirin, büyük trokanterden femura nüfuz edin ve iğnenin ucu cildi yukarı ittiğinde, bu yerde 3 cm'lik küçük bir kesi yapın ve yerleştirmeye devam edin. intramedüller iğneyi derinin dışına çıkana kadar tutun.İntramedüller iğne geri çekilir, yeniden yönlendirilir, büyük trokanterden foramen boyunca geçirilir ve daha sonra kesit düzleminin proksimaline yerleştirilir.Geliştirilmiş intramedüller iğneler, ekstraksiyon delikleri olan küçük yuvarlak uçlara sahiptir.O zaman dışarı çekip yönü değiştirmeye gerek kalmaz ve iğne bir kez delinip daha sonra takılabilir.Alternatif olarak, iğne bir kılavuz pin ile retrograd olarak yerleştirilebilir ve büyük trokanterik insizyonun dışına çıkarılabilir ve daha sonra intramedüller pin medüller boşluğa yerleştirilebilir.
Kırığın daha fazla restorasyonu.Anatomik hizalama, proksimal intramedüller pinin kaldıraç kuvvetinin kemik kaldırma, çekme ve kırık tepesi ile birlikte kullanılmasıyla sağlanabilir.Sabitleme bir kemik tutucu ile gerçekleştirilir ve daha sonra intramedüller pin, pinin ekstraksiyon deliğinin femoral eğriliğe uyacak şekilde arkaya doğru yönlendirileceği şekilde hareket ettirilir.İğnenin ucu kırığın distal ucunun uygun kısmına ulaşmalı ancak kıkırdak tabakasını geçmemeli ve iğnenin ucu daha sonra çıkarılabilmesi için trokanterin 2 cm dışında bırakılmalıdır. 3.5.5.2-4).
Sabitlemeden sonra uzuvun pasif hareketini deneyin ve herhangi bir dengesizliği gözlemleyin.Daha kalın intramedüller iğnenin değiştirilmesi gerekiyorsa çıkarılıp değiştirilebilir.Hafif bir gevşeme ve instabilite varsa sabitlemeyi güçlendirmek için vida eklenebilir.(Şekil 3.5.5.2-4).
Yara nihayet yıkandı ve katmanlar halinde kapatıldı.Dışa dönmeyi önleyici alçı çizme giyilir.
II Plaka Vidası İç Fiksasyonu
Femoral gövdenin tüm kısımlarında çelik plaka vidalarla internal sabitleme kullanılabilir ancak alt 1/3'lük kısım, geniş medüller boşluk nedeniyle bu tip sabitleme için daha uygundur.Genel çelik levha veya AO sıkıştırmalı çelik levha kullanılabilir.İkincisi daha sağlamdır ve harici sabitleme olmadan sıkıca sabitlenir.Ancak bunların hiçbiri stres maskeleme rolünden kaçınamaz ve geliştirilmesi gereken eşit güç ilkesine uyum sağlayamaz.
Bu yöntemin soyulma aralığı daha geniş, daha fazla iç fiksasyonu vardır, iyileşmeyi etkiler ve aynı zamanda eksiklikleri de vardır.
İntramedüller çivi koşullarının olmadığı durumlarda, eski kırık medüller eğriliği veya kırığın büyük bir kısmı geçilemez ve kırığın alt 1/3'ü daha uyumlu hale gelir.
(1)Lateral femoral veya posterior lateral insizyon.
(2)(2) Kırığın açığa çıkması ve duruma göre ayarlanıp plak vidalarla içten sabitlenmesi gerekir.Plaka lateral gerilim tarafına yerleştirilmeli, vidalar her iki tarafta korteksten geçmeli ve plakanın uzunluğu kırık bölgesindeki kemik çapının 4-5 katı kadar olmalıdır.Plakanın uzunluğu kırılan kemiğin çapının 4 ila 8 katı kadardır.Femurda yaygın olarak 6 ila 8 delikli plaklar kullanılır.Büyük parçalanmış kemik parçaları ek vidalarla sabitlenebilir ve parçalı kırığın medial tarafına aynı anda çok sayıda kemik grefti yerleştirilebilir.(Şekil 3.5.5.2-5).
Katmanlar halinde durulayın ve kapatın.Kullanılan plak vidalarının cinsine göre alçı ile eksternal tespit uygulanıp uygulanmayacağına karar verildi.
Gönderim zamanı: Mar-27-2024
