Femur intertrokanterik kırıkları, yaşlılarda kalça kırıklarının %50'sini oluşturur. Konservatif tedavi, derin ven trombozu, pulmoner emboli, bası yaraları ve akciğer enfeksiyonları gibi komplikasyonlara yatkındır. Bir yıl içinde ölüm oranı %20'nin üzerindedir. Bu nedenle, hastanın fiziksel durumu uygunsa, intertrokanterik kırıklar için erken cerrahi internal fiksasyon tercih edilen tedavi yöntemidir.
İntramedüller çivi internal fiksasyonu, intertrokanterik kırıkların tedavisinde günümüzde altın standarttır. PFNA internal fiksasyonunu etkileyen faktörler üzerine yapılan çalışmalarda, PFNA çivi uzunluğu, varus açısı ve tasarım gibi faktörler çok sayıda önceki çalışmada bildirilmiştir. Ancak, ana çivinin kalınlığının fonksiyonel sonuçları etkileyip etkilemediği henüz netlik kazanmamıştır. Bu konuyu ele almak için, yabancı araştırmacılar, yaşlı bireylerde (yaş > 50) intertrokanterik kırıkları tespit etmek için eşit uzunlukta ancak farklı kalınlıkta intramedüller çiviler kullanarak fonksiyonel sonuçlarda farklılıklar olup olmadığını karşılaştırmayı amaçlamışlardır.
Çalışmaya, tamamı PFNA-II internal fiksasyonla tedavi edilen 191 tek taraflı intertrokanterik kırık vakası dahil edildi. Küçük trokanter kırılıp ayrıldığında 200 mm kısa çivi; küçük trokanter sağlam veya ayrılmamışsa 170 mm ultra kısa çivi kullanıldı. Ana çivinin çapı 9-12 mm arasında değişiyordu. Çalışmadaki temel karşılaştırmalar aşağıdaki göstergelere odaklandı:
1. Trokanter genişliğinin daha az olması, konumlandırmanın standart olup olmadığını değerlendirmek için;
2. Baş-boyun fragmanının medial korteksi ile distal fragman arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi, redüksiyon kalitesinin değerlendirilmesi;
3. Tip-Apeks Mesafesi (TAD);
4.Çivi-kanal oranı (NCR). NCR, distal kilitleme vidası düzleminde ana çivi çapının medüller kanal çapına oranıdır.
Çalışmaya dahil edilen 191 hasta arasında ana çivinin uzunluğu ve çapına göre vaka dağılımı aşağıdaki şekilde gösterilmiştir:
Ortalama NCR %68,7 idi. Bu ortalama eşik değeri olarak kullanıldığında, ortalamadan yüksek NCR'ye sahip vakaların ana çivi çapının daha kalın, ortalamadan düşük NCR'ye sahip vakaların ise daha ince olduğu kabul edildi. Bu durum, hastaların Kalın Ana Çivi grubu (90 vaka) ve İnce Ana Çivi grubu (101 vaka) olarak sınıflandırılmasına yol açtı.
Sonuçlar Kalın Ana Çivi grubu ile İnce Ana Çivi grubu arasında Tip-Apeks Mesafesi, Koval skoru, gecikmiş iyileşme oranı, tekrar ameliyat oranı ve ortopedik komplikasyonlar açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir.
Bu çalışmaya benzer şekilde 2021 yılında “Ortopedik Travma Dergisi”nde bir makale yayınlanmıştır: [Makalenin Başlığı].
Çalışmaya intertrokanterik kırıkları olan ve hepsi sefalomedüller çivilerle tedavi edilen 168 yaşlı hasta (yaş > 60) dahil edildi. Ana çivinin çapına göre hastalar 10 mm'lik bir grup ve çapı 10 mm'den büyük olan bir grup olarak ayrıldı. Sonuçlar ayrıca iki grup arasında yeniden ameliyat oranlarında (genel veya enfeksiyonsuz) istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını gösterdi. Çalışmanın yazarları, intertrokanterik kırıkları olan yaşlı hastalarda 10 mm çapında bir ana çivi kullanmanın yeterli olduğunu ve yine de olumlu fonksiyonel sonuçlar elde edilebileceği için aşırı oymaya gerek olmadığını öne sürüyorlar.
Gönderim zamanı: 23 Şubat 2024
