Haberler - AÇIK KAPI Posterior Servikal Laminoplasti prosedürü

ÖNEMLİ NOKTA

1. Tek kutuplu elektrikTric bıçağı fasyayı keser ve ardından periostun altındaki kası soyar, eklem sinovyal eklemini korumaya dikkat edin, bu arada servikal gerginlik bandının bütünlüğünü korumak için spinöz çıkıntının kökündeki bağ çıkarılmamalıdır;

2. Dikkat edinKapının bir bütün olarak açılmasının kademeli olarak artırılması için, iki küçük spatula kullanılarak bir omur plakasının küçük bir kısmı, ardından diğeri ve benzeri şekilde tekrar tekrar açılabilir ve kademeli olarak ideal genişliğe kadar açılabilir (omurga kanalı 4 mm genişletilir), bu sayede yarıklı tarafın tamamen kırılması mümkün olan en üst düzeyde önlenebilir;

3. AçıldığındaKapıyı tek taraflı olarak açıp, açılış yerindeki ligamentum flavumu ısırmak venöz pleksustan kanamaya yol açabilir, bu durumda panik yapmayın, kanamayı durdurmak için bipolar elektrokoagülasyon uygulayabilir veya kanamayı durdurmak için jelatin süngerler kullanabilirsiniz.

AÇIK KAPILI Posterior servikal omurga cerrahisi ilk olarak 1970'lerde Japon bilim insanları tarafından icat edilmiştir. Birçok kez geliştirilmiş olsa da, temel cerrahi operasyon aşağı yukarı aynıdır; nispeten daha rahat ve posterior çift kapılı operasyona benzer, benzer terapötik etkiye sahiptir ve omurga cerrahları için klasik servikal omurga cerrahilerinden biridir.

1. AÇIK KAPI Genişletilebilir Servikal Laminoplasti

Bu makale, Florida eyaletine bağlı Miami şehrindeki Miami Üniversitesi Hastanesi Nörolojik Cerrahi Bölümü'nden alınmıştır ve prosedür seçimi açısından, çoğu hasta için C3'ten C7'ye kadar açık kapı prosedürünü seçmişlerdir; aşağıda açıklandığı gibi, açık kapı bölgesine açık olarak desteklenen allotransplant kaburgalar uygulanmış ve otolog implantlarla desteklenmiştir:

Hasta yüzüstü pozisyona getirildi, başı Mayfield başlık ile sabitlendi, bant yardımıyla hastanın omzu aşağı çekilerek ameliyat masasına sabitlendi, lokal infiltrasyon için %1 lidokain ve epinefrin kullanıldı ve ardından orta hat boyunca cilt kesilerek fasyaya ulaşıldı, fasyanın tek aşamalı elektrocerrahi bıçağı ile kesilmesi sonrası kaslar periost altından sıyrıldı, eklem sinovyal eklemlerinin korunmasına dikkat edildi, servikal vertebraların gerginlik bandının bütünlüğünün korunması için sfenoid kök ligamentinin rezeke edilmemesi gerektiği, üst ve alt açımlar yapıldı. Üst ve alt ekspozür aralıkları C2 vertebral plağın alt kısmı ile T1 vertebral plağın üst kısmına kadar uzanıyordu ve C2 vertebral plağın alt üçte biri ile T1 vertebral plağın üst üçte biri taşlama matkabı ile çıkarıldı, daha sonra ligamentum flavum 2 mm'lik plak ısırma forsepsi ile temizlenerek dura mater açığa çıkarıldı ve spinöz prosesin bir kısmı ısırma forsepsi ile ısırılarak kemiğin implantasyonuna hazırlandı.

Daha sonra yukarıdaki şekilde görüldüğü gibi C3-C7 kapı açılımı yapıldı, genel olarak semptomların daha ağır olduğu taraf kapı açılış tarafı, daha hafif olan taraf ise menteşe olarak kullanıldı, kapı açılış veya yuvalama yeri vertebral plak ile eklem çıkıntısının birleşim bölgesinde oldu, kapı açılış tarafı korteksten bilateral olarak, menteşe tarafı ise korteksten tek kat halinde taşlandı ve kapı açılışı için kibrit başlı taşlama başlığı kullanıldı.

Korteksi bilateral olarak aşındırdıktan sonra, kapının açık tarafı, dura kesesi açıkça görülebilene kadar vertebral plaka ısırma forsepsi ile ligamentum flavum ile temizlenmeli ve ardından küçük bir spatula kullanılarak "kapı" yaklaşık 8-16 mm açılarak implant bloğu yerleştirilmelidir. Açık kapının genel boyutunun kademeli olarak artmasına dikkat edilmelidir. İki küçük spatula kullanılarak bir vertebral plaka az miktarda açıldıktan sonra diğerini açmak mümkün olabilir ve ardından işlem tekrarlanarak kapı kademeli olarak ideal genişliğe (kanal 4 mm genişler) kadar açılabilir ve bu şekilde, yuvaların yan tarafında mümkün olan en yüksek ölçüde tam kırılma önlenebilir.

Kemik bloğunun yerleştirildiği yerde dışarıdan fiksasyona gerek kalmadan hafif bir basınç stresi olmalıdır ve yazarlar klinikte kemik bloğunun spinal kanala düştüğü ve menteşe tarafındaki spinöz çıkıntıdan çıkarılan kemiğin son implantasyonuyla çok az komplikasyon görmüşlerdir.

2. AÇIK KAPI Servikal Genişletilebilir Laminoplasti

Güney Kaliforniya Üniversitesi Keck Tıp Merkezi Nöroşirürji Bölümü'nden gelen bu makale, önceki belgeyle hemen hemen aynı başlığa sahip olup, İngilizce kelimelerin sıralamasında değişiklik yapılmış, çalışma yöntemi ve felsefesinde yüksek düzeyde tutarlılık sağlanmış ve ABD'de cerrahların eğitimindeki birliği yansıtmaktadır.

Omuriliğin posterior yer değiştirmesini kolaylaştırmak için cerrahi segmentler neredeyse sadece C3-7'de uygulandı; servikal stabiliteyi kolaylaştırmak için sfenoidal kök bağları korundu; omuriliğe verilen hasarı en aza indirmek için kapıyı açmak için kibrit başlı freze matkabı kullanıldı; ve kapının açılmasını desteklemek için C3, 5 ve 7'ye kemik bloklar yerleştirildi.

Şekil Notu: A, C2'nin altından T1'in üstüne kadar laminanın açığa çıkarılması. b, Bir tarafta tam osteotomi, diğer tarafta kısmi osteotomi ile lateral oluğun delinmesi. c, Laminanın C3'ten C7'ye tek bir ünite halinde yükseltilmesi. d, Bir allotransplant kemik ara parçasının yerleştirilmesi.

Şekil Notu: C3, C5 ve C7'nin lateral oluklarına delikler açıldıktan sonra (A) ve allotransplant kaburga ara parçası yerleştirildikten sonra (B) ameliyat sırasındaki görünüm.

Ancak, allojenik kemiğe (Şekil A) ek olarak, kemik grefti materyali, aşağıda gösterildiği gibi (Şekil BC) polilaktik asit ağından yapılmış bir vertebral otojen kemik greftidir ve Çin'de daha az yaygındır. Kapı açıklığının genişliği açısından, ideal genişlik, yukarıdaki 8-16 mm'den biraz farklı olarak 10-15 mm olarak kabul edilir.

Omurga plakasının tek kapı açılması sırasında kapı açılması yerindeki ligamentum flavumun ısırılması damardan kanamaya neden olabilir, bu durumda panik yapmayın, kanamayı durdurmak için bipolar elektrokoagülasyon veya jelatin sünger uygulayabilirsiniz.

3. Servikal Laminoplasti

Bu makalede, kapı açıklığında kemik bloğunu desteklemenin yanı sıra, kapı açıklığını sabitlemek için kullanılan diğer yöntemlerden biri olan bağlama teli yöntemi ve mikro plak fiksasyon yöntemi anlatılmaktadır. Mikro plak fiksasyon yöntemi, klinik uygulamada daha yaygın olarak kullanılmakta olup güvenli bir fiksasyon sağlamaktadır.