Bir internal fiksatör olarak kompresyon plağı kırık tedavisinde her zaman önemli roller oynamıştır.Son yıllarda, minimal invazif osteosentez kavramı derinlemesine anlaşılmış ve uygulanmıştır; önceki vurgu internal fiksatörün makine mekaniğinden, sadece kemik ve yumuşak doku kan akışının korunmasına odaklanmayan, aynı zamanda biyolojik fiksasyona vurguya doğru kademeli olarak kaymıştır. aynı zamanda cerrahi teknikler ve internal fiksatördeki gelişmeleri de teşvik etmektedir.Kilitli Sıkıştırma Plakası(LCP), dinamik kompresyon plakası (DCP) ve sınırlı temaslı dinamik kompresyon plakası (LC-DCP) temelinde geliştirilen ve AO'nun nokta temas plakasının klinik avantajlarıyla birleştirilen yepyeni bir plaka sabitleme sistemidir ( PC-Fix) ve Daha Az İnvazif Stabilizasyon Sistemi (LISS).Mayıs 2000'de klinik olarak kullanılmaya başlanan sistem, daha iyi klinik etkiler elde etmiş ve birçok raporda yüksek değerlendirmeler yapılmıştır.Kırık tespitinde birçok avantaj olmasına rağmen teknoloji ve deneyim açısından daha fazla talep vardır.Yanlış kullanıldığında verimsiz olabilir ve telafisi mümkün olmayan sonuçlara yol açabilir.
1. LCP'nin Biyomekanik Prensipleri, Tasarımı ve Avantajları
Sıradan çelik plakanın stabilitesi, plaka ile kemik arasındaki sürtünmeye dayanır.Vidaların sıkılması gerekmektedir.Vidalar gevşediğinde plak ile kemik arasındaki sürtünme azalacak, stabilite de azalacak ve bu da internal fiksatörün arızalanmasına neden olacaktır.LCPGeleneksel kompresyon plakası ile desteğin birleştirilmesiyle geliştirilen, yumuşak doku içinde yeni bir destek plakasıdır.Sabitleme prensibi plak ile kemik korteksi arasındaki sürtünmeye dayanmaz, kırık fiksasyonunu gerçekleştirmek için plak ile kilitleme vidaları arasındaki açı stabilitesine ve vidalar ile kemik korteksi arasındaki tutma kuvvetine dayanır.Doğrudan avantaj, periosteal kan akımına müdahalenin azaltılmasında yatmaktadır.Plaka ve vidalar arasındaki açı stabilitesi, vidaların tutma kuvvetini büyük ölçüde geliştirmiştir, dolayısıyla plakanın sabitleme gücü, farklı kemiklere uygulanabilecek şekilde çok daha fazladır.[4-7]
LCP tasarımının benzersiz özelliği, dinamik sıkıştırma deliklerini (DCU) konik dişli deliklerle birleştiren "kombinasyon deliğidir".DCU, standart vidaları kullanarak eksenel sıkıştırmayı gerçekleştirebilir veya yer değiştirmiş kırıklar, gecikme vidası aracılığıyla sıkıştırılıp sabitlenebilir;Konik dişli delik, vidayı ve somunun dişli mandalını kilitleyebilen, vida ile plaka arasındaki torku aktarabilen ve uzunlamasına gerilimi kırılma tarafına aktarabilen dişlere sahiptir.Ayrıca kesme oluğu plakanın altında tasarlanmıştır ve bu da kemikle temas alanını azaltır.
Kısacası, geleneksel plakalara göre pek çok avantajı vardır: ① açıyı stabilize eder: tırnak plakaları arasındaki açı stabil ve sabittir, farklı kemikler için etkilidir;② azaltma kaybı riskini azaltır: plakalar için doğru ön bükme yapılmasına gerek yoktur, bu da birinci aşama azaltma kaybı ve ikinci aşama azaltma kaybı risklerini azaltır;[8] ③ kan akışını korur: çelik plaka ile kemik arasındaki minimum temas yüzeyi, minimal invaziv prensiplerle daha uyumlu olan periosteum kan desteği için plakanın kayıplarını azaltır;④ iyi bir tutma özelliğine sahiptir: özellikle osteoporoz kırık kemiğine uygulanabilir, vidanın gevşemesi ve çıkması olasılığını azaltır;⑤ erken egzersiz fonksiyonuna izin verir;⑥ geniş bir uygulama alanına sahiptir: plaka tipi ve uzunluğu tamdır, anatomik önceden şekillendirilmiş iyidir, bu da farklı parçaların ve farklı tipteki kırıkların sabitlenmesini gerçekleştirebilir.
2. LCP Endikasyonları
LCP, geleneksel bir sıkıştırma plakası veya dahili bir destek olarak kullanılabilir.Cerrah ayrıca endikasyonlarını büyük ölçüde genişletmek ve çok çeşitli kırık modellerine uygulamak için her ikisini de birleştirebilir.
2.1 Basit Diyafiz veya Metafiz Kırıkları: Yumuşak dokudaki hasar şiddetli değilse ve kemik iyi kalitede ise, kesmek ve doğru şekilde redüksiyon yapmak için basit enine kırıklar veya uzun kemiklerin kısa eğik kırığı gerekir ve kırık tarafı güçlü kompresyon gerektirir, dolayısıyla LCP, bir sıkıştırma plakası ve plakası veya nötralizasyon plakası olarak kullanılabilir.
2.2 Diyafiz veya Metafiz Parçalı Kırıkları: LCP, dolaylı redüksiyon ve köprü osteosentezini benimseyen köprü plakası olarak kullanılabilir.Anatomik redüksiyon gerektirmez, sadece uzuv uzunluğunu, rotasyonu ve aksiyal kuvvet hattını iyileştirir.Radius ve ulna kırığı bir istisnadır, çünkü ön kolun rotasyon fonksiyonu büyük ölçüde radius ve ulnanın eklem içi kırıklara benzer şekilde normal anatomisine bağlıdır.Ayrıca anatomik redüksiyon yapılmalı ve plaklarla sabitlenmelidir.
2.3 Eklem İçi Kırıklar ve Eklem Arası Kırıklar: Eklem içi kırıklarda, yalnızca eklem yüzeyinin pürüzsüzlüğünü geri kazanmak için anatomik redüksiyon yapmamız gerekmez, aynı zamanda stabil bir fiksasyon elde etmek ve kemiği desteklemek için kemikleri sıkıştırmamız da gerekir. iyileşmeyi ve erken fonksiyonel egzersize olanak sağlar.Eklem kırıkları kemiğe etki ediyorsa LCP ile düzeltme yapılabilir.eklem yeriazaltılmış eklem ve diyafiz arasında.Ayrıca ameliyatta plağa şekil verilmesine gerek kalmadığından ameliyat süresi kısalmıştır.
2.4 Gecikmiş Kaynaşma veya Kaynamama.
2.5 Kapalı veya Açık Osteotomi.
2.6 Kilitleme için geçerli değildirintramedüller çivilemekırık ve LCP nispeten ideal bir alternatiftir.Örneğin, LCP, pulpa boşlukları çok dar veya çok geniş veya hatalı biçimlendirilmiş olan çocuklarda veya gençlerde kemik iliği hasarına neden olan kırıklara uygulanamaz.
2.7 Osteoporozlu Hastalar: Kemik korteksinin çok ince olması nedeniyle geleneksel plağın güvenilir stabilite elde etmesi zordur, bu da kırık cerrahisinin zorluğunu arttırmış ve postoperatif fiksasyonun kolayca gevşeyip çıkması nedeniyle başarısızlıkla sonuçlanmıştır.LCP kilitleme vidası ve plaka ankrajı açı stabilitesini oluşturur ve plaka çivileri entegredir.Ayrıca kilitleme vidasının mandrel çapının büyük olması kemiğin kavrama kuvvetini arttırır.Bu nedenle vida gevşemesi vakası etkili bir şekilde azaltılır.Ameliyat sonrasında erken fonksiyonel vücut egzersizlerine izin verilir.Osteoporoz, LCP'nin güçlü bir göstergesidir ve birçok rapor, bunun yüksek düzeyde tanınmasını sağlamıştır.
2.8 Periprostetik Femur Kırığı: Periprotez femur kırıklarına sıklıkla osteoporoz, yaşlılık hastalıkları ve ciddi sistemik hastalıklar eşlik eder.Geleneksel plakalar geniş bir kesiğe maruz kalıyor ve bu da kırıkların kan dolaşımında potansiyel hasarlara neden oluyor.Ayrıca sıradan vidalar bikortikal fiksasyon gerektirir, bu da kemik çimentosuna zarar verir ve osteoporoz kavrama kuvveti de zayıftır.LCP ve LISS plakaları bu tür sorunları iyi bir şekilde çözmektedir.Yani eklem operasyonlarını azaltmak, kan dolaşımına verilen zararları azaltmak için MIPO teknolojisini benimsiyorlar ve ardından tek kortikal kilitleme vidası kemik çimentosuna zarar vermeyecek yeterli stabiliteyi sağlayabiliyor.Bu yöntem basit olması, operasyon süresinin kısa olması, kanamanın az olması, sıyırma aralığının küçük olması ve kırık iyileşmesinin kolay olması gibi özelliklere sahiptir.Bu nedenle periprostetik femur kırıkları da LCP'nin güçlü endikasyonlarından biridir.[1, 10, 11]
3. LCP Kullanımıyla İlgili Cerrahi Teknikler
3.1 Geleneksel Kompresyon Teknolojisi: Her ne kadar AO internal fiksatörün konsepti değişmiş olsa ve fiksasyonun mekanik stabilitesine aşırı önem verilmesi nedeniyle koruyucu kemik ve yumuşak dokulara kan temini ihmal edilmeyecek olsa da, bazı durumlarda kırık tarafı hala fiksasyon elde etmek için kompresyona ihtiyaç duymaktadır. eklem içi kırıklar, osteotomi fiksasyonu, basit enine veya kısa eğik kırıklar gibi kırıklar.Sıkıştırma yöntemleri şunlardır: ① LCP, plaka kayan sıkıştırma ünitesine eksantrik olarak sabitlemek için iki standart kortikal vida kullanılarak veya sabitlemeyi gerçekleştirmek için sıkıştırma cihazını kullanarak bir sıkıştırma plakası olarak kullanılır;② Koruma plakası olarak LCP, uzun eğik kırıkları düzeltmek için gecikme vidalarını kullanır;③ Gerilim bandı prensibini benimseyerek, plaka kemiğin gerilim tarafına yerleştirilir, gerilim altında monte edilir ve kortikal kemik kompresyon elde edebilir;④ Destek plakası olarak LCP, eklem kırıklarının sabitlenmesi için gecikme vidalarıyla birlikte kullanılır.
3.2 Köprü Sabitleme Teknolojisi: Öncelikle kırığı sıfırlamak için dolaylı redüksiyon yöntemini benimseyin, köprü aracılığıyla kırık bölgeleri boyunca ilerleyin ve kırığın her iki tarafını da sabitleyin.Anatomik redüksiyon gerekli değildir, sadece diyafiz uzunluğunun, rotasyonunun ve kuvvet hattının iyileştirilmesini gerektirir.Bu arada kallus oluşumunu teşvik etmek ve kırık iyileşmesini desteklemek için kemik grefti yapılabilir.Bununla birlikte, köprü fiksasyonu sadece göreceli stabiliteyi sağlayabilir, ancak kırık iyileşmesi ikinci niyetle iki nasır yoluyla sağlanır, dolayısıyla sadece parçalı kırıklara uygulanabilir.
3.3 Minimal İnvaziv Plaka Osteosentezi (MIPO) Teknolojisi: 1970'lerden bu yana, AO organizasyonu kırık tedavisinin ilkelerini ortaya koydu: anatomik redüksiyon, internal fiksatör, kan akışının korunması ve erken ağrısız fonksiyonel egzersiz.Prensipleri dünyada geniş çapta kabul görmüş olup, klinik etkileri önceki tedavi yöntemlerine göre daha iyidir.Bununla birlikte, anatomik redüksiyon ve internal fiksatör elde etmek için sıklıkla geniş bir insizyon gerekir, bu da kemik perfüzyonunun azalmasına, kırık parçalarına kan akışının azalmasına ve enfeksiyon riskinin artmasına neden olur.Son yıllarda yerli ve yabancı bilim insanları, kırıktaki periosteum ve yumuşak dokuyu sıyırmayan, internal fiksatörü teşvik ederken yumuşak doku ve kemiğe kan akışını koruyan minimal invazif teknolojiye daha fazla ilgi göstermekte ve bunlara daha fazla vurgu yapmaktadır. kırık parçalarının anatomik redüksiyonunu zorlamayan yanlar.Dolayısıyla kırığın biyolojik ortamını yani biyolojik osteosentezi (BO) korur.1990'lı yıllarda Krettek, son yıllarda kırık tespitinde yeni bir gelişme olan MIPO teknolojisini önerdi.Koruyucu kemik ve yumuşak dokuların kan akışının en az hasarla en büyük ölçüde korunmasını amaçlamaktadır.Yöntem, küçük bir kesiden deri altı bir tünel inşa etmek, plakaları yerleştirmek ve kırık redüksiyonu ve internal fiksatör için indirekt redüksiyon tekniklerini benimsemektir.LCP plakaları arasındaki açı stabildir.Plakalar anatomik şekillendirmeyi tam olarak gerçekleştirmese de kırık azaltımı yine de korunabilir, bu nedenle MIPO teknolojisinin avantajları daha ön plandadır ve MIPO teknolojisinin nispeten ideal bir implantıdır.
4. LCP Başvurusunun Başarısız Olması Nedenleri ve Karşı Tedbirler
4.1 Dahili fiksatör arızası
Tüm implantlar gevşeme, yer değiştirme, kırılma ve diğer arıza risklerine sahiptir; kilitleme plakaları ve LCP istisna değildir.Literatür raporlarına göre internal fiksatörün başarısızlığı esas olarak plağın kendisinden kaynaklanmamakta, LCP fiksasyonunun yetersiz anlaşılması ve bilgisi nedeniyle kırık tedavisinin temel prensiplerinin ihlal edilmesinden kaynaklanmaktadır.
4.1.1.Seçilen plakalar çok kısa.Plakanın uzunluğu ve vida dağılımı sabitleme stabilitesini etkileyen temel faktörlerdir.IMIPO teknolojisinin ortaya çıkmasından önce, daha kısa plakalar kesi uzunluğunu ve yumuşak doku ayrılmasını azaltabiliyordu.Çok kısa plakalar, sabit genel yapının eksenel mukavemetini ve burulma mukavemetini azaltacak ve dahili fiksatörün arızalanmasına neden olacaktır.Dolaylı redüksiyon teknolojisinin ve minimal invaziv teknolojinin gelişmesiyle birlikte, daha uzun plaklar yumuşak doku kesisini arttırmayacaktır.Cerrahlar plak uzunluğunu kırık tespitinin biyomekaniğine uygun olarak seçmelidir.Basit kırıklar için ideal plak uzunluğunun tüm kırık bölgesinin uzunluğuna oranı 8-10 kattan fazla olmalı, parçalı kırık için ise bu oran 2-3 kattan fazla olmalıdır.[13, 15] Yeterince uzun plaklar plak yükünü azaltacak, vida yükünü daha da azaltacak ve böylece internal fiksatörün başarısızlık olasılığını azaltacaktır.LCP sonlu elemanlar analizi sonuçlarına göre, kırılma tarafları arasındaki boşluk 1 mm olduğunda, kırılma tarafı bir adet baskı plakası deliği bırakıyor, baskı plakasındaki stres %10, vidalardaki stres ise %63 azalıyor;kırık taraf iki delik bıraktığında, sıkıştırma plakasındaki gerilim %45, vidalardaki gerilim ise %78 azalır.Bu nedenle stres yoğunlaşmasını önlemek için basit kırıklarda kırık tarafına yakın 1-2 delik bırakılacak, parçalı kırıklarda ise her kırık tarafında üçer adet vida kullanılması ve kırılma tarafına 2 adet vida kullanılması tavsiye edilmektedir. kırıklar.
4.1.2 Plakalar ile kemik yüzeyi arasındaki boşluk aşırıdır.LCP köprü sabitleme teknolojisini benimsediğinde, kırık bölgesinin kan akışını korumak için plakaların periostla temas etmesi gerekmez.Kallus büyümesinin ikinci yoğunluğunu uyaran elastik fiksasyon kategorisine aittir.Ahmad M, Nanda R [16] ve arkadaşları biyomekanik stabiliteyi inceleyerek LCP ile kemik yüzeyi arasındaki boşluk 5 mm'den büyük olduğunda plakaların eksenel ve burulma mukavemetinin önemli ölçüde azaldığını bulmuşlardır;boşluk 2 mm'den az olduğunda önemli bir azalma olmaz.Bu nedenle boşluğun 2 mm'den az olması tavsiye edilir.
4.1.3 Plaka diyafiz ekseninden sapmaktadır ve vidalar sabitlemeye göre eksantriktir.LCP, MIPO teknolojisiyle birleştirildiğinde, plakaların perkütan olarak yerleştirilmesi gerekir ve bazen plaka konumunu kontrol etmek zordur.Kemik ekseni plak eksenine paralel değilse distal plak kemik ekseninden sapabilir, bu da kaçınılmaz olarak vidaların eksantrik fiksasyonuna ve zayıf fiksasyona yol açacaktır.[9,15].Uygun bir kesi yapılması tavsiye edilir ve parmak dokunuşunun kılavuz pozisyonu uygun olduktan ve Kuntscher pini sabitlendikten sonra röntgen muayenesi yapılır.
4.1.4 Kırık tedavisinin temel prensiplerine uyulmaması ve yanlış internal fiksatör ve fiksasyon teknolojisinin seçilmesi.Eklem içi kırıklar, basit enine diyafiz kırıkları için LCP, sıkıştırma teknolojisi yoluyla mutlak kırık stabilitesini sabitlemek ve kırıkların birincil iyileşmesini desteklemek için bir sıkıştırma plakası olarak kullanılabilir;Metafizeal veya parçalı kırıklar için köprü sabitleme teknolojisi kullanılmalı, koruyucu kemik ve yumuşak dokuya kan akışına dikkat edilmeli, kırıkların nispeten stabil sabitlenmesine izin verilmeli, ikinci intensiyonla iyileşmeyi sağlamak için kallus büyümesini teşvik edilmelidir.Tam tersine, basit kırıkları tedavi etmek için köprü sabitleme teknolojisinin kullanılması, stabil olmayan kırıklara neden olabilir ve bu da kırık iyileşmesinin gecikmesine neden olabilir;[17] parçalı kırıklarda, kırık taraflarında aşırı anatomik redüksiyon ve kompresyon arayışı, kemiklerin kanlanmasında hasara yol açarak kaynamanın gecikmesine veya kaynamamasına neden olabilir.
4.1.5 Uygun olmayan vida türlerini seçin.LCP kombinasyon deliği dört tip vidayla vidalanabilir: standart kortikal vidalar, standart süngerimsi kemik vidaları, kendinden delmeli/kendinden kılavuzlu vidalar ve kendinden kılavuzlu vidalar.Kendiliğinden delen/kendinden kılavuz çeken vidalar genellikle kemiklerin normal diyafiz kırıklarını sabitlemek için tek kortikal vidalar olarak kullanılır.Tırnak ucu, genellikle derinliği ölçmeye gerek kalmadan korteksten geçmesi daha kolay olan matkap deseni tasarımına sahiptir.Diyafiz pulpası boşluğu çok darsa, vida somunu vidaya tam olarak oturmayabilir ve vida ucu kontralateral kortekse temas ediyorsa, sabit lateral kortekse verilen hasarlar vidalar ve kemikler arasındaki kavrama kuvvetini etkiler ve bikortikal kendinden kılavuzlu vidalar bu zamanda kullanılacak.Saf tek kortikal vidalar normal kemiklere karşı iyi bir kavrama kuvvetine sahiptir, ancak osteoporozlu kemiğin genellikle zayıf korteksi vardır.Vidaların çalışma süresi kısaldığından vidanın moment kolunun bükülmeye karşı direnci azalır, bu da kolaylıkla vidanın kemik korteksinde kesilmesine, vidanın gevşemesine ve ikincil kırık yer değiştirmesine neden olur.[18] Bikortikal vidalar vidaların çalışma uzunluğunu arttırdığı için kemiklerin kavrama kuvveti de artmaktadır.Her şeyden önce, normal kemik tek kortikal vidaları sabitlemek için kullanabilir, ancak osteoporozlu kemikte bikortikal vidaların kullanılması önerilir.Ayrıca humerus kemiği korteksi nispeten ince olduğundan kolayca kesi yapılmasına neden olur, dolayısıyla humerus kırıklarının tedavisinde bikortikal vidaların sabitlenmesine ihtiyaç duyulur.
4.1.6 Vida dağılımı çok yoğun veya çok az.Kırık biyomekaniğine uyum sağlamak için vida fiksasyonu gereklidir.Çok yoğun vida dağılımı lokal stres yoğunlaşmasına ve internal fiksatörün kırılmasına yol açacaktır;Kırılan vidaların çok az olması ve sabitleme kuvvetinin yetersiz olması da internal fiksatörün arızalanmasına yol açacaktır.Kırık tespitinde köprü teknolojisi uygulandığında önerilen vida yoğunluğu %40-%50'nin altında veya daha az olmalıdır.[7,13,15] Bu nedenle plakalar mekaniğin dengesini artıracak şekilde nispeten daha uzundur;Daha fazla plak elastikiyeti sağlamak, stres yoğunlaşmasını önlemek ve internal fiksatörün kırılma olasılığını azaltmak için kırık taraflarında 2-3 delik bırakılmalıdır [19].Gautier ve Sommer (15) kırıkların her iki tarafına en az iki unikortikal vida takılması gerektiğini, sabit korteks sayısının artmasının plakların başarısızlık oranını azaltmayacağını, bu nedenle her iki tarafa da en az üç vida takılmasını önermişlerdir. kırık.Humerus ve ön kol kırığında her iki tarafa en az 3-4 vidaya ihtiyaç duyulur, daha fazla burulma yükü taşınması gerekir.
4.1.7 Fiksasyon ekipmanlarının yanlış kullanılması internal fiksatörün arızalanmasına neden olur.Sommer C [9] bir yıl boyunca LCP kullanan 151 kırık vakası olan 127 hastayı ziyaret etti; analiz sonuçları, 700 kilitleme vidası arasında sadece 3,5 mm çapındaki birkaç vidanın gevşediğini gösterdi.Bunun nedeni, nişan alma cihazının kilitleme vidalarının terk edilmesidir.Aslında kilitleme vidası ve plaka tamamen dikey olmayıp 50 derecelik açı göstermektedir.Bu tasarım kilitleme vidasının stresini azaltmayı amaçlamaktadır.Nişan alma cihazının kullanımından vazgeçilmesi tırnak geçişini değiştirebilir ve dolayısıyla sabitleme kuvvetinin zarar görmesine neden olabilir.Kääb [20] deneysel bir çalışma yapmış, vidalar ile LCP plakaları arasındaki açının çok büyük olduğunu ve dolayısıyla vidaların kavrama kuvvetinin önemli ölçüde azaldığını bulmuştur.
4.1.8 Uzuv tartımı yüklemesi çok erken.Çok fazla olumlu rapor, birçok doktorun kilitleme plakaları ve vidalarının sağlamlığının yanı sıra sabitleme stabilitesine de aşırı inanmalarına yol açmaktadır. Onlar yanlışlıkla kilitleme plakalarının gücünün erken tam ağırlık yüklemesine dayanabileceğine ve bunun sonucunda plak veya vida kırıklarına yol açabileceğine inanmaktadırlar.Köprü fiksasyon kırıklarının kullanımında LCP nispeten stabildir ve ikinci intensiyonla iyileşmenin gerçekleşebilmesi için kallus oluşturması gerekir.Hastaların yataktan çok erken kalkması ve aşırı yük yüklemesi durumunda plak ve vida kırılacak veya yerinden çıkacaktır.Kilitli plaka fiksasyonu erken aktiviteyi teşvik eder, ancak kademeli yüklemenin tamamlanması altı hafta sonra olacaktır ve röntgen filmleri kırık tarafında önemli bir nasır bulunduğunu göstermektedir.[9]
4.2 Tendon ve Nörovasküler Yaralanmalar:
MIPO teknolojisi perkütan yerleştirmeyi ve kas altına yerleştirilmesini gerektirdiğinden plak vidaları yerleştirildiğinde cerrahlar deri altı yapıyı görememekte ve dolayısıyla tendon ve nörovasküler hasarlar artmaktadır.Van Hensbroek PB [21], LCP'yi kullanmak için LISS teknolojisinin kullanıldığı ve anterior tibial arter psödoanevrizmalarıyla sonuçlanan bir vaka bildirdi.AI-Rashid M. [22] ve arkadaşları, distal radiyal kırıklara sekonder ekstansör tendonun gecikmiş rüptürlerini LCP ile tedavi ettiklerini bildirdiler.Hasarların ana nedenleri iatrojeniktir.Bunlardan ilki vidaların veya Kirschner pininin getirdiği doğrudan hasardır.İkincisi ise manşonun neden olduğu hasardır.Üçüncüsü ise vidaların delinmesi sonucu oluşan termal hasarlardır.[9] Bu nedenle cerrahların çevre anatomiyi tanıması, nervus vaskülaris ve diğer önemli yapıların korunmasına dikkat etmesi, kollukların yerleştirilmesinde künt diseksiyonun tam olarak yapılması, kompresyon veya sinir traksiyonundan kaçınılması gerekmektedir.Ayrıca kendinden kılavuzlu vidaları delerken ısı üretimini azaltmak ve ısı iletimini azaltmak için su kullanın.
4.3 Cerrahi Alan Enfeksiyonu ve Plakaya Maruz Kalma:
LCP, minimal invaziv konseptin desteklenmesi arka planı altında oluşturulmuş, hasarları azaltmayı, enfeksiyonu, kaynamamayı ve diğer komplikasyonları azaltmayı amaçlayan bir dahili fiksatör sistemidir.Ameliyatta yumuşak dokuların, özellikle de yumuşak dokunun zayıf kısımlarının korunmasına özellikle dikkat etmeliyiz.DCP ile karşılaştırıldığında LCP daha büyük genişliğe ve daha kalınlığa sahiptir.MIPO teknolojisini perkütan veya intramüsküler yerleştirme için uygularken yumuşak doku kontüzyonu veya avülsiyon hasarına neden olabilir ve yara enfeksiyonuna yol açabilir.Phinit P [23], LISS sisteminin 37 proksimal tibia kırığı vakasını tedavi ettiğini ve postoperatif derin enfeksiyon insidansının %22'ye kadar çıktığını bildirdi.Namazi H [24], LCP'nin 34 tibia metafiz kırığı vakasının 34 tibial şaft kırığı vakasını tedavi ettiğini ve postoperatif yara enfeksiyonu ve plakaya maruz kalma insidanslarının %23,5'e kadar çıktığını bildirdi.Bu nedenle operasyon öncesinde yumuşak dokudaki hasarlara ve kırığın karmaşıklık derecesine göre internal fiksatörün imkanları ve imkanları çok iyi değerlendirilmelidir.
4.4 Yumuşak Dokunun İrritabl Bağırsak Sendromu:
Phinit P [23], LISS sisteminin 37 proksimal tibia kırığı vakasını, 4 vakada ameliyat sonrası yumuşak doku tahrişini (deri altı ele gelen plakta ve plakların çevresinde ağrılar) tedavi ettiğini, bunların 3'ünde plakların 5 mm uzakta olduğunu bildirdi. kemik yüzeyi ve 1 vaka kemik yüzeyinden 10 mm uzaktadır.Hasenboehler.E [17] ve arkadaşları LCP'nin 29'u medial malleol rahatsızlığı dahil olmak üzere 32 distal tibia kırığı vakasını tedavi ettiğini bildirdi.Bunun nedeni ise plak hacminin fazla olması veya plakların yanlış yerleştirilmesi ve medial malleolde yumuşak dokunun daha ince olması nedeniyle hastalar yüksek çizme giydiğinde rahatsızlık hissedecek ve cilde baskı yapacaktır.İyi haber şu ki, Synthes tarafından geliştirilen yeni distal metafiz plağının ince olması ve kemik yüzeyine düzgün kenarlarla yapışması bu sorunu etkili bir şekilde çözmüştür.
4.5 Kilitleme Vidalarının Çıkarılmasındaki Zorluk:
LCP malzemesi yüksek mukavemetli titanyumdan yapılmıştır, insan vücuduyla yüksek uyumluluğa sahiptir ve nasırla paketlenmesi kolaydır.Çıkarmada öncelikle nasırın alınması zorluğun artmasına neden olur.Zorlukların ortadan kaldırılmasının bir başka nedeni, kilitleme vidalarının aşırı sıkılması veya somunun hasar görmesidir; bu genellikle terk edilmiş kilitleme vidası nişan alma cihazının kendi kendini görme cihazıyla değiştirilmesinden kaynaklanır.Bu nedenle, vida dişlerinin plaka dişlerine tam olarak sabitlenebilmesi için kilitleme vidalarının benimsenmesinde nişan cihazı kullanılacaktır.[9] Vidaları sıkarken kuvvetin büyüklüğünü kontrol etmek için özel anahtarın kullanılması gerekir.
Her şeyden önce, AO'nun en son gelişiminin bir kompresyon plakası olarak LCP, kırıkların modern cerrahi tedavisi için yeni bir seçenek sunmuştur.MIPO teknolojisiyle birleştirilen LCP, kırık taraflarındaki kan akışını en büyük ölçüde rezerve eder, kırık iyileşmesini destekler, enfeksiyon ve yeniden kırık riskini azaltır, kırık stabilitesini korur, dolayısıyla kırık tedavisinde geniş uygulama olanaklarına sahiptir.Uygulamadan bu yana, LCP kısa vadede iyi klinik sonuçlar elde etti, ancak bazı sorunlar da ortaya çıktı.Cerrahi, ayrıntılı bir preoperatif planlama ve kapsamlı klinik deneyim gerektirir, belirli kırıkların özelliklerine göre doğru internal fiksatör ve teknolojileri seçer, kırık tedavisinin temel prensiplerine bağlı kalır, fiksatörleri doğru ve standardize bir şekilde kullanarak kırıkların önlenmesini sağlar. Komplikasyonları giderin ve optimal terapötik etkileri elde edin.
Gönderim zamanı: Haz-02-2022
