Proksimal femoral kırıklar, yüksek enerjili travma sonucu oluşan klinik yaralanmalarda sıklıkla görülür. Proksimal femurun anatomik özellikleri nedeniyle kırık hattı sıklıkla eklem yüzeyine yakın uzanır ve ekleme kadar uzanabilir, bu da onu intramedüller çivi fiksasyonu için daha az uygun hale getirir. Sonuç olarak, vakaların önemli bir kısmı hala bir plaka ve vida sistemi kullanılarak fiksasyona güvenmektedir. Ancak, eksantrik olarak sabitlenmiş plakaların biyomekanik özellikleri, lateral plaka fiksasyonu başarısızlığı, internal fiksasyon kopması ve vida çekilmesi gibi komplikasyon riskini artırır. Fiksasyon için medial plaka yardımının kullanımı etkili olmasına rağmen, artan travma, uzamış cerrahi süresi, yüksek postoperatif enfeksiyon riski ve hastalar için ek mali yük gibi dezavantajlara sahiptir.
Bu hususlar göz önüne alındığında, lateral tek plakaların biyomekanik dezavantajları ile medial ve lateral çift plakaların her ikisinin kullanımıyla ilişkili cerrahi travma arasında makul bir denge sağlamak için, yabancı bilim insanları medial tarafta ek perkütan vida fiksasyonu ile lateral plaka fiksasyonunu içeren bir teknik benimsemişlerdir. Bu yaklaşım olumlu klinik sonuçlar göstermiştir.

Anesteziden sonra hasta sırtüstü pozisyona getirilir.
Adım 1: Kırık redüksiyonu. Tibial tüberoziteye 2.0 mm'lik bir Kocher iğnesi yerleştirin, uzuv uzunluğunu sıfırlamak için çekiş uygulayın ve sagital düzlem yer değiştirmesini düzeltmek için bir dizlik kullanın.
Adım 2: Lateral çelik plakanın yerleştirilmesi. Traksiyonla temel redüksiyondan sonra, doğrudan distal lateral femur'a yaklaşın, redüksiyonu korumak için uygun uzunlukta bir kilitleme plakası seçin ve kırık redüksiyonunu korumak için kırığın proksimal ve distal uçlarına iki vida yerleştirin. Bu noktada, medial vidaların yerleşimini etkilememek için iki distal vidanın mümkün olduğunca öne yakın yerleştirilmesi gerektiğini belirtmek önemlidir.
Adım 3: Medial kolon vidalarının yerleştirilmesi. Kırığı lateral çelik plaka ile sabitledikten sonra, 2,8 mm vida kılavuzlu matkap kullanarak medial kondilden girin, iğne ucu distal femoral bloğun orta veya posterior pozisyonunda olacak şekilde, çapraz olarak dışarı ve yukarı doğru, karşı kortikal kemiğe nüfuz edin. Tatmin edici floroskopi redüksiyonundan sonra, 5,0 mm matkap kullanarak bir delik oluşturun ve 7,3 mm süngerimsi kemik vidasını yerleştirin.


Kırık redüksiyonu ve fiksasyon sürecini gösteren diyagram. Distal femoral intra-artiküler kırığı olan 74 yaşında bir kadın (AO 33C1). (A, B) Distal femoral kırığın önemli yer değiştirmesini gösteren ameliyat öncesi lateral radyografiler; (C) Kırık redüksiyonundan sonra, hem proksimal hem de distal uçları sabitleyen vidalarla harici bir lateral plaka yerleştirilir; (D) Medial kılavuz telinin tatmin edici pozisyonunu gösteren floroskopi görüntüsü; (E, F) Medial kolon vidasının yerleştirilmesinden sonra ameliyat sonrası lateral ve anteroposterior radyografiler.
Azaltma sürecinde aşağıdaki hususlara dikkat edilmesi önemlidir:
(1) Vida ile bir kılavuz tel kullanın. Medial kolon vidalarının yerleştirilmesi nispeten kapsamlıdır ve vida olmadan bir kılavuz tel kullanılması medial kondil boyunca delme sırasında yüksek bir açıya yol açabilir ve kaymaya eğilimli hale getirebilir.
(2) Lateral plakadaki vidalar lateral korteksi etkili bir şekilde kavrıyorsa ancak etkili bir çift korteks fiksasyonu elde edemiyorsa, vida yönünü öne doğru ayarlayın ve vidaların lateral plakanın ön tarafına nüfuz etmesini sağlayarak tatmin edici bir çift korteks fiksasyonu elde edin.
(3) Osteoporozlu hastalarda medial kolon vidasıyla birlikte bir rondelanın yerleştirilmesi vidanın kemiği kesmesini önleyebilir.
(4) Plakanın distal ucundaki vidalar medial kolon vidalarının yerleştirilmesini engelleyebilir. Medial kolon vidası yerleştirilmesi sırasında vida tıkanıklığıyla karşılaşılırsa, medial kolon vidalarının yerleştirilmesine öncelik vererek lateral plakanın distal vidalarını çekmeyi veya yeniden konumlandırmayı düşünün.


Vaka 2. Distal femoral eklem dışı kırığı olan 76 yaşında kadın hasta. (A, B) Ameliyat öncesi röntgenlerde kırığın belirgin yer değiştirmesi, açısal deformitesi ve koronal planda yer değiştirmesi görülüyor; (C, D) Ameliyat sonrası lateral ve anteroposterior görünümlerde medial kolon vidalarıyla birleştirilmiş harici lateral plak ile fiksasyonu gösteren röntgenler; (E, F) Ameliyat sonrası 7. ayda çekilen takip röntgenlerinde, iç fiksasyon başarısızlığına dair hiçbir belirti olmaksızın mükemmel kırık iyileşmesi görülüyor.


Vaka 3. Femoral implant çevresinde periprotez kırığı olan 70 yaşında kadın hasta. (A, B) Total diz artroplastisi sonrası femoral implant çevresinde periprotez kırığı, eklem dışı kırık ve stabil protez fiksasyonunu gösteren ameliyat öncesi röntgenler; (C, D) Eklem dışı yaklaşımla medial kolon vidalarıyla birleştirilmiş harici lateral plaka ile fiksasyonu gösteren ameliyat sonrası röntgenler; (E, F) Ameliyattan 6 ay sonra çekilen takip röntgenlerinde, dahili fiksasyonun yerinde olduğu, mükemmel kırık iyileşmesi görülmektedir.
Gönderi zamanı: 10-Oca-2024