Proksimal femoral kırıklar, yüksek enerjili travma sonucu sıklıkla görülen klinik yaralanmalardır. Proksimal femurun anatomik özellikleri nedeniyle kırık hattı genellikle eklem yüzeyine yakın konumlanır ve eklem içine uzanabilir, bu da intramedüller çivi fiksasyonu için daha az uygun hale getirir. Sonuç olarak, vakaların önemli bir kısmı hala plak ve vida sistemi kullanılarak fiksasyona dayanmaktadır. Ancak, eksantrik olarak fiksasyon yapılan plakların biyomekanik özellikleri, lateral plak fiksasyonunun başarısızlığı, internal fiksasyon kopması ve vidanın çekilmesi gibi komplikasyon riskini artırır. Tespit için medial plak desteğinin kullanımı etkili olmakla birlikte, artan travma, uzamış cerrahi süre, postoperatif enfeksiyon riskinin artması ve hastalar için ek mali yük gibi dezavantajları beraberinde getirir.
Bu hususlar göz önüne alındığında, lateral tek plakların biyomekanik dezavantajları ile medial ve lateral çift plakların kullanımıyla ilişkili cerrahi travma arasında makul bir denge sağlamak amacıyla, yabancı bilim insanları, medial tarafta ek perkütan vida fiksasyonu ile lateral plak fiksasyonunu içeren bir teknik benimsemişlerdir. Bu yaklaşım, olumlu klinik sonuçlar göstermiştir.
Anesteziden sonra hasta sırtüstü pozisyona getirilir.
Adım 1: Kırık redüksiyonu. Tibial tüberoziteye 2,0 mm'lik bir Kocher iğnesi yerleştirin, uzuv uzunluğunu yeniden ayarlamak için traksiyon yapın ve sagital düzlemdeki yer değiştirmeyi düzeltmek için bir dizlik kullanın.
Adım 2: Lateral çelik plakanın yerleştirilmesi. Traksiyonla temel redüksiyondan sonra, doğrudan distal lateral femur'a yaklaşın, redüksiyonu korumak için uygun uzunlukta bir kilitli plaka seçin ve kırık redüksiyonunu korumak için kırığın proksimal ve distal uçlarına iki vida yerleştirin. Bu noktada, medial vidaların yerleşimini etkilememek için iki distal vidanın mümkün olduğunca öne yakın yerleştirilmesi önemlidir.
Adım 3: Medial kolon vidalarının yerleştirilmesi. Kırığı lateral çelik plaka ile sabitledikten sonra, 2,8 mm vida kılavuzlu bir matkap kullanarak medial kondilden girin. İğne ucu distal femoral bloğun orta veya posterior pozisyonunda olacak şekilde, çapraz olarak dışarı ve yukarı doğru ilerleyerek karşı kortikal kemiğe nüfuz edin. Floroskopi ile yeterli redüksiyon sağlandıktan sonra, 5,0 mm matkap kullanarak bir delik açın ve 7,3 mm süngerimsi kemik vidasını yerleştirin.
Kırık redüksiyon ve fiksasyon sürecini gösteren diyagram. Distal femoral eklem içi kırığı (AO 33C1) olan 74 yaşında bir kadın. (A, B) Distal femoral kırığın belirgin yer değiştirmesini gösteren ameliyat öncesi lateral radyografiler; (C) Kırık redüksiyonundan sonra, hem proksimal hem de distal uçları sabitleyen vidalarla harici bir lateral plak yerleştirilir; (D) Medial kılavuz telin tatmin edici pozisyonunu gösteren floroskopi görüntüsü; (E, F) Medial kolon vidasının yerleştirilmesinden sonra ameliyat sonrası lateral ve anteroposterior radyografiler.
Azaltma sürecinde aşağıdaki noktaların dikkate alınması önemlidir:
(1) Vidalı bir kılavuz tel kullanın. Medial kolon vidalarının yerleştirilmesi nispeten kapsamlıdır ve vidasız bir kılavuz tel kullanılması, medial kondilde delme sırasında yüksek bir açıya neden olarak kaymaya eğilimli hale getirebilir.
(2) Lateral plakadaki vidalar lateral korteksi etkili bir şekilde kavrıyorsa ancak etkili bir çift korteks fiksasyonu elde edemiyorsa, vida yönünü öne doğru ayarlayın ve vidaların lateral plakanın ön tarafına nüfuz etmesini sağlayarak tatmin edici bir çift korteks fiksasyonu elde edin.
(3) Osteoporozlu hastalarda medial kolon vidasına bir rondela takılması vidanın kemiği kesmesini önleyebilir.
(4) Plakanın distal ucundaki vidalar, medial kolon vidalarının yerleştirilmesini engelleyebilir. Medial kolon vidası yerleştirilmesi sırasında vida tıkanıklığıyla karşılaşılırsa, medial kolon vidalarının yerleştirilmesine öncelik verilerek, lateral plakanın distal vidalarının çekilmesi veya yeniden konumlandırılması düşünülmelidir.
Vaka 2. Distal femoral eklem dışı kırığı olan 76 yaşındaki kadın hasta. (A, B) Ameliyat öncesi röntgenlerde kırığın belirgin yer değiştirmesi, açısal deformitesi ve koronal planda yer değiştirmesi görülmektedir; (C, D) Ameliyat sonrası lateral ve anteroposterior görünümlerde medial kolon vidalarıyla birleştirilmiş harici lateral plak ile fiksasyonu gösteren röntgenler; (E, F) Ameliyat sonrası 7. ayda çekilen takip röntgenlerinde, iç fiksasyon başarısızlığı belirtisi olmaksızın mükemmel kırık iyileşmesi görülmektedir.
Vaka 3. Femoral implant çevresinde periprostetik kırığı olan 70 yaşında kadın hasta. (A, B) Total diz artroplastisi sonrası femoral implant çevresinde periprostetik kırığı, eklem dışı kırık ve stabil protez fiksasyonunu gösteren ameliyat öncesi röntgenler; (C, D) Eklem dışı yaklaşımla medial kolon vidalarıyla birleştirilmiş harici lateral plak ile fiksasyonu gösteren ameliyat sonrası röntgenler; (E, F) Ameliyat sonrası 6. ayda çekilen takip röntgenlerinde, iç fiksasyonun yerinde olduğu, mükemmel kırık iyileşmesi görülmektedir.
Gönderim zamanı: 10 Ocak 2024
