The History of External Fixation

Ortopedik braket fiksasyonu kırıkları düzeltebilir ve belirli kemik deformitelerini düzeltebilir.Ortopedide önemli bir apareydir.Eksternal fiksasyon konsepti 1840 yılında Fransız doktor Malgaigne tarafından tibial kırığın bir ucuna perkütan olarak nüfuz etmek için bir çivi kullanan ve dış çivinin kuyruğunu metal bir kemer üzerine sabitleyen ve daha sonra bir kemere bağlanan bir kemer ile başladı. ayarlanabilir çevreKırılma yer değiştirmesini yukarıya ayarlayın.

Ve eksternal fiksatörün klinik uygulamasını gerçekten destekleyenler, Amerika Birleşik Devletleri'nde Parknin ve kırık tedavisi cerrahisinin babası olarak bilinen Belçika'da Lambotte'dir.Kendi eksternal fiksatörlerini bağımsız olarak tasarladılar ve aktif olarak reklamını yaptılar ve tanıtımını yaptılar.1902 yılında Belçikalı doktor Lambotte unilateral eksternal fiksasyon braketini ilk kez sistematik olarak açıklamış ve klinik olarak kullanmıştır.Kırık ucunu sıkıştırma konseptini elde etmek için kemiğe sabitlenmiş çelik iğneyi ayarlamak için harici bağlantı çubukları ve sabitleme klipsleri kullanır.Eksternal fiksatörler de benzer şekilde kullanılır.1938'de Hoffman, harici sabitleme braketi ile üç boyutlu redüksiyon gerçekleştiren evrensel kelepçeyi bu temelde daha da geliştirdi.

Bununla birlikte, malzemelerin sınırlamaları nedeniyle, eksternal fiksasyonun stabilitesi garanti edilemez.Aynı zamanda, iğne yolu enfeksiyonu, uyum güçlükleri vb. gibi bir zamanlar eksternal fiksasyonu eleştiren ve yaygınlaştırması ve uygulamasını zorlaştıran birçok sorun da yavaş yavaş keşfedilmiştir.Birçok doktor iyileştirmeler yapmış olsa da, ortopedi alanında eksternal fiksasyon teknolojisi her zaman marjinalize edilmiştir.

Kırıkların eksternal fiksatörlerle tedavisini gerçekten kabul görmüş bir standart yöntem yapan şey, 20. yüzyılda Soğuk Savaş sırasında eski Sovyetler Birliği'nin Balkanları'nda bir bilim insanı olan İlizarov'a atfedilmelidir.İlk önce distraksiyon osteogenezisi prensibini keşfetti ve bunu klinik eksternal fiksasyon teknolojisine uyguladı.

Distraksiyon osteogenezisinin prensibi, tamamen rejeneratif bir doku olan kemik dokusunun özelliklerini kullanarak yaralanmadan sonra az miktarda mekanik traksiyon stresi vermek ve böylece hasarlı parçanın tam rejeneratif onarım elde etmesini sağlamaktır.

Onun icat ettiği gözenekli tam halka eksternal fiksatör, çekme gerilimi altında fiksasyon için çelik iğneler (çapı 15 mm) kullanır ve bu, kemik eksternal fiksasyon stabilitesi ve iğne yolu enfeksiyonu gibi en önemli iki sorunu tatmin edici bir şekilde çözer.

Ayrıca İlizarov, eksternal fiksasyon braketlerinin kırık tedavisinde kullanılmasının ilkelerini de ortaya koymuştur: mümkün olduğu kadar kırık çevresindeki dokuların kanlanmasının korunması, osteojenik dokunun korunması, anatomik redüksiyon, sıkı fiksasyon ve erken mobilizasyon, böylece kırık oluşumu kırıkları tedavi etmek için eksiksiz bir harici sabitleme braketi seti.Ortopedi ile ilgili hastalıkların klinik teorik bilgi sistemi, gerilim-stres yasasına odaklanan gerilmiş doku rejenerasyonu teorisi ve teknolojisi, 20. yüzyılda ortopedinin kilometre taşlarından biri olarak kabul edilmekte ve ayrıca daha fazla yenilik ve gelişme için kanıt sağlamaktadır. gelecek nesiller için harici sabitleme braketleri.

Soğuk Savaş döneminin sona ermesiyle birlikte İlizarov'un eksternal fiksatör teknolojisi dünya çapında yaygın bir şekilde yayılmış ve sürekli olarak iyileştirilip geliştirilerek eksternal fiksatör teknolojisinin karmaşık kırıkların, kemik enfeksiyonlarının, uzuv deformitelerinin, uzuv uzatmalarının tedavisinde daha etkili hale gelmesi sağlanmıştır. , kemik kusurları ve diyabetik ayaklar.Bu alanda çığır açan bir ilerleme kaydedildi ve cilt germe ve yumuşak doku germe gibi birçok alana genişletildi.