afiş

Klavikula medial uç kırıklarında internal fiksasyon yöntemleri

Klavikula kırıkları, tüm kırıkların %2,6-4'ünü oluşturan en yaygın kırıklardan biridir. Klavikula orta şaftının anatomik özellikleri nedeniyle, orta şaft kırıkları daha yaygındır ve klavikula kırıklarının %69'unu oluştururken, klavikulanın lateral ve medial uçlarındaki kırıklar sırasıyla %28 ve %3'ünü oluşturur.

Nispeten nadir görülen bir kırık türü olarak, doğrudan omuz travması veya üst ekstremite ağırlık taşıyan yaralanmalardan kaynaklanan kuvvet iletimi sonucu oluşan orta şaft klavikula kırıklarının aksine, klavikulanın medial uç kırıkları sıklıkla çoklu yaralanmalarla ilişkilidir. Geçmişte, klavikulanın medial uç kırıkları için tedavi yaklaşımı genellikle konservatif olmuştur. Ancak çalışmalar, medial uçta yer değiştirmiş kırığı olan hastaların %14'ünün semptomatik kaynamama yaşayabileceğini göstermiştir. Bu nedenle, son yıllarda, giderek daha fazla bilim insanı, sternoklaviküler eklemi de içeren medial uçta yer değiştirmiş kırıklar için cerrahi tedaviye yönelmiştir. Ancak, medial klaviküler parçalar genellikle küçüktür ve plak ve vidalarla fiksasyonun sınırlamaları vardır. Lokal stres konsantrasyonu, kırığı etkili bir şekilde stabilize etmek ve fiksasyon başarısızlığını önlemek açısından ortopedi cerrahları için zorlu bir konu olmaya devam etmektedir.
İç fiksasyon yöntemleri 1

I.Distal Klavikula LCP İnversiyonu
Klavikulanın distal ucu, proksimal uçla benzer anatomik yapılara sahiptir ve her ikisi de geniş bir tabana sahiptir. Klavikula kilitli kompresyon plakasının (LCP) distal ucu, distal parçanın etkili bir şekilde sabitlenmesini sağlayan çoklu kilitli vida delikleri ile donatılmıştır.
İç fiksasyon yöntemleri 2

İki implant arasındaki yapısal benzerliği göz önünde bulunduran bazı bilim insanları, köprücük kemiğinin distal ucuna 180° açıyla yatay olarak bir çelik plaka yerleştirmişlerdir. Ayrıca, köprücük kemiğinin distal ucunu sabitlemek için kullanılan parçayı kısaltmışlar ve iç implantın şekillendirmeye gerek kalmadan tam oturduğunu bulmuşlardır.
İç fiksasyon yöntemleri 3

Klavikulanın distal ucunun ters pozisyona getirilip medial tarafa kemik plak ile sabitlenmesinin tatmin edici bir uyum sağladığı görülmüştür.
İç fiksasyon yöntemleri 4 İç fiksasyon yöntemleri 5

Sağ klavikula medial ucunda kırık bulunan 40 yaşındaki erkek hastada, ters çevrilmiş distal klavikula çelik plakası kullanıldı. Ameliyattan 12 ay sonra yapılan kontrol muayenesinde, iyileşmenin iyi olduğu görüldü.

Ters distal klavikula kilitli kompresyon plağı (LCP), klinik uygulamada yaygın olarak kullanılan bir internal fiksasyon yöntemidir. Bu yöntemin avantajı, medial kemik parçasının birden fazla vida ile tutulması ve böylece daha güvenli bir fiksasyon sağlamasıdır. Ancak, bu fiksasyon tekniği, optimum sonuçlar için yeterince büyük bir medial kemik parçası gerektirir. Kemik parçası küçükse veya eklem içi parçalanma varsa, fiksasyon etkinliği azalabilir.

II. Çift Plak Dikey Fiksasyon Tekniği
Çift plak tekniği, distal humerus kırıkları, radius ve ulna kırıkları gibi karmaşık parçalı kırıklar için yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Tek düzlemde etkili fiksasyon sağlanamadığında, dikey fiksasyon için çift kilitli çelik plaklar kullanılır ve çift düzlemde stabil bir yapı oluşturulur. Biyomekanik olarak, çift plak fiksasyonu tek plak fiksasyonuna göre mekanik avantajlar sunar.

İç fiksasyon yöntemleri 6

Üst sabitleme plakası

İç fiksasyon yöntemleri 7

Alt sabitleme plakası ve dört farklı çift plaka konfigürasyonu kombinasyonu

İç fiksasyon yöntemleri 8

İç fiksasyon yöntemleri 9


Gönderi zamanı: 12 Haz 2023