Haberler - Klavikula'nın medial ucunun kırıkları için dahili fiksasyon yöntemleri

Klavikül kırığı, tüm kırıkların% 2.6-% 4'ünü oluşturan en yaygın kırıklardan biridir. Klavikülün orta milinin anatomik özelliklerinden dolayı, orta mili kırıkları daha yaygındır, klavikül kırıklarının% 69'unu oluştururken, klavikülün lateral ve medial uçlarının kırıkları sırasıyla% 28 ve% 3'ü oluşturur.

Doğrudan omuz travması veya üst ekstremite ağırlık taşıyan yaralanmalardan kaynaklanan kuvvet iletiminin neden olduğu orta şaft klavikula kırıklarının aksine, nispeten nadir bir kırılma türü olarak, klavikülün medial ucunun kırıkları genellikle çoklu yaralanmalarla ilişkilidir. Geçmişte, klavikulanın medial ucunun kırıkları için tedavi yaklaşımı tipik olarak muhafazakar olmuştur. Bununla birlikte, çalışmalar medial uçta yer değiştirmiş kırıkları olan hastaların% 14'ünün semptomatik sendika yaşayabileceğini göstermiştir. Bu nedenle, son yıllarda, giderek daha fazla akademisyen, sternoklaviküler eklemi içeren medial ucun yer değiştirmiş kırıkları için cerrahi tedaviye yönelmiştir. Bununla birlikte, medial klaviküler fragmanlar genellikle küçüktür ve plakalar ve vidalar kullanarak fiksasyon için sınırlamalar vardır. Lokal stres konsantrasyonu, ortopedik cerrahlar için kırığı etkili bir şekilde stabilize etme ve fiksasyon başarısızlığından kaçınma açısından zorlu bir sorun olmaya devam etmektedir.

I.Distal klavikula LCP inversiyonu
Klavikülün distal ucu, her ikisi de geniş bir tabana sahip olan proksimal uçla benzer anatomik yapıları paylaşır. Klavikula kilitleme sıkıştırma plakasının (LCP) distal ucu, distal fragmanın etkili bir şekilde sabitlenmesine izin veren çoklu kilitleme vidası delikleri ile donatılmıştır.

İkisi arasındaki yapısal benzerlik göz önüne alındığında, bazı akademisyenler klavikulanın distal ucunda 180 ° açıyla bir çelik plaka yerleştirmiştir. Ayrıca, başlangıçta klavikulanın distal ucunu stabilize etmek için kullanılan kısmı kısalttılar ve iç implantın şekillendirmeye ihtiyaç duymadan sıkıca oturduğunu buldular.

Klavikülün distal ucunun ters bir konuma yerleştirilmesi ve medial tarafta bir kemik plakası ile sabitlenmesinin tatmin edici bir uyum sağladığı bulunmuştur.
Dahili fiksasyon yöntemleri 5

Sağ klavikulanın medial ucunda kırığı olan 40 yaşında bir erkek hasta durumunda, ters distal klavikula çelik plaka kullanıldı. Ameliyattan 12 ay sonra bir takip sınavı iyi bir iyileşme sonucunu gösterdi.

Ters distal klavikula kilitleme sıkıştırma plakası (LCP), klinik uygulamada yaygın olarak kullanılan bir dahili fiksasyon yöntemidir. Bu yöntemin avantajı, medial kemik fragmanının, daha güvenli bir fiksasyon sağlayarak çoklu vida tarafından tutulmasıdır. Bununla birlikte, bu fiksasyon tekniği, optimal sonuçlar için yeterince büyük bir medial kemik fragmanı gerektirir. Kemik fragmanı küçükse veya eklem içi komisyon varsa, fiksasyon etkinliği tehlikeye girebilir.

İi. Çift plaka dikey fiksasyon tekniği
Çift plaka tekniği, distal humerusun kırıkları, yarıçap ve ulna'nın parçalanmış kırıkları vb. Tek bir düzlemde etkili fiksasyon elde edilemediğinde, dikey fiksasyon için çift kilitleme çelik plakalar kullanılır ve çift düzlemli bir kararlı yapı oluşturulur. Biyomekanik olarak, çift plaka fiksasyonu, tek plaka fiksasyonuna göre mekanik avantajlar sunar.