Klavikula kırığı en sık görülen kırıklardan biridir ve tüm kırıkların %2,6-%4'ünü oluşturur. Klavikulanın orta şaftının anatomik özellikleri nedeniyle orta şaft kırıkları daha yaygındır ve klavikula kırıklarının %69'unu oluştururken, klavikulanın lateral ve medial uçlarındaki kırıklar sırasıyla %28 ve %3'ünü oluşturur.
Nispeten nadir görülen bir kırık türü olarak, doğrudan omuz travması veya üst ekstremite ağırlık taşıyan yaralanmalardan kaynaklanan kuvvet iletimi sonucu oluşan orta şaft klavikula kırıklarının aksine, klavikulanın medial ucundaki kırıklar genellikle çoklu yaralanmalarla ilişkilidir. Geçmişte, klavikulanın medial ucundaki kırıklar için tedavi yaklaşımı genellikle konservatifti. Ancak, çalışmalar medial uçta yerinden oynamış kırıkları olan hastaların %14'ünün semptomatik kaynamama yaşayabileceğini göstermiştir. Bu nedenle, son yıllarda, giderek daha fazla bilim insanı sternoklaviküler eklemi içeren medial uçta yerinden oynamış kırıklar için cerrahi tedaviye yönelmiştir. Ancak, medial klaviküler parçalar genellikle küçüktür ve plakalar ve vidalar kullanılarak fiksasyonda sınırlamalar vardır. Lokal stres konsantrasyonu, kırığı etkili bir şekilde sabitleme ve fiksasyon başarısızlığını önleme açısından ortopedi cerrahları için zorlu bir konu olmaya devam etmektedir.
I.Distal Klavikula LCP İnversiyonu
Klavikulanın distal ucu, proksimal uçla benzer anatomik yapıları paylaşır ve her ikisi de geniş bir tabana sahiptir. Klavikula kilitleme kompresyon plakasının (LCP) distal ucu, distal parçanın etkili bir şekilde sabitlenmesine olanak tanıyan çoklu kilitleme vida delikleri ile donatılmıştır.
İkisi arasındaki yapısal benzerliği göz önünde bulundurarak, bazı bilim insanları klavikulanın distal ucuna 180° açıyla yatay olarak bir çelik plaka yerleştirdiler. Ayrıca, klavikulanın distal ucunu sabitlemek için başlangıçta kullanılan parçayı kısalttılar ve iç implantın şekillendirmeye gerek kalmadan sıkıca oturduğunu buldular.
Köprücük kemiğinin distal ucunun ters pozisyona getirilip medial tarafa kemik plaka ile sabitlenmesinin tatmin edici bir uyum sağladığı görülmüştür.
Sağ klavikulanın medial ucunda kırığı olan 40 yaşında bir erkek hastada, ters distal klavikula çelik plakası kullanıldı. Ameliyattan 12 ay sonra yapılan takip muayenesi iyi bir iyileşme sonucunu gösterdi.
Ters distal klavikula kilitli kompresyon plakası (LCP), klinik pratikte yaygın olarak kullanılan bir iç fiksasyon yöntemidir. Bu yöntemin avantajı, medial kemik parçasının birden fazla vidayla tutulması ve daha güvenli bir fiksasyon sağlamasıdır. Ancak, bu fiksasyon tekniği, optimum sonuçlar için yeterince büyük bir medial kemik parçası gerektirir. Kemik parçası küçükse veya eklem içi parçalanma varsa, fiksasyon etkinliği tehlikeye girebilir.
II. Çift Plak Dikey Fiksasyon Tekniği
Çift plaka tekniği, distal humerus kırıkları, radius ve ulna kırıkları gibi karmaşık parçalı kırıklar için yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Tek bir düzlemde etkili fiksasyon sağlanamadığında, dikey fiksasyon için çift kilitli çelik plakalar kullanılır ve çift düzlemli stabil bir yapı oluşturulur. Biyomekanik olarak, çift plaka fiksasyonu tek plaka fiksasyonuna göre mekanik avantajlar sunar.
Üst sabitleme plakası
Alt sabitleme plakası ve çift plaka konfigürasyonlarının dört kombinasyonu
Gönderi zamanı: 12-Haz-2023