Haberler - Distal humeral kırıkların tedavisi

Tedavinin sonucu, kırık bloğunun anatomik olarak yeniden konumlandırılmasına, kırığın güçlü bir şekilde sabitlenmesine, iyi yumuşak doku kapsamının korunmasına ve erken fonksiyonel egzersize bağlıdır.

Anatomi

.distal humerusbir medial kolona ve yanal bir kolona ayrılır (Şekil 1).

Şekil 1 Distal humerus, medial ve yanal bir kolondan oluşur

Medial kolon, humeral epifizin medial kısmını, humerusun medial epikondilini ve humeral kayma dahil medial humeral kondil içerir.

Humeral epifizin lateral kısmını, humerusun dış epikondilini ve humerus tüberkozitesi dahil humerusun dış kondilini içeren yanal kolon.

İki yanal kolon arasında ön koronoid fossa ve posterior humeral fossa bulunur.

Yaralanma mekanizması

Humerusun suprakondiler kırıkları çoğunlukla yüksek yerlerden düşmelerden kaynaklanır.

Eklem içi kırıkları olan genç hastalara çoğunlukla yüksek enerjili şiddet yaralanmalarından kaynaklanır, ancak yaşlı hastalar osteoporoz nedeniyle daha düşük enerjili şiddet yaralanmalarından eklem içi kırıklara sahip olabilirler.

Yazma

(a) Suprondiler kırıklar, kondiler kırıklar ve interkondiler kırıklar vardır.

(b) Humerusun suprakondiler kırıkları: Kırık bölgesi, şahin fossasının üzerinde bulunur.

(d) humerusun interkoniler kırığı: kırık bölgesi, humerusun distal iki kondilleri arasında bulunur.

Şekil 2 AO yazımı

AO Humeral Kırık Yazımı (Şekil 2)

Tip A: Ekstra ekstrili kırıklar.

Tip B: Eklem yüzeyini (tek sütunlu kırılma) içeren kırık.

Tip C: distal humerusun eklem yüzeyinin humeral saptan (bikolumnar kırığı) tam olarak ayrılması.

Her tip ayrıca, kırığın toplanma derecesine göre 3 alt tipe ayrılır (bu sırada artan bir şekilde artan bir şekilde bulunarak 1 ~ 3 alt tip).

Şekil 3 RISEBOROUGH-RADIN TYPING

Humerus'un interkondiler kırıklarının RiseBorough-Radin yazımı (tüm tipler humerusun suprakondiler kısmını içerir)

Tip I: Humeral tüberozite ve talus arasında yer değiştirmeyen kırılma.

Tip II: Dönme deformitesi olmadan kondilin kırık kütlesinin yer değiştirmesi ile humerusun interkondillar kırığı.

Tip III: Humerusun, kondilin kırık fragmanının dönme deformitesi ile yer değiştirmesiyle interkondillar kırığı.

Tip IV: Bir veya her iki kondilin eklem yüzeyinin şiddetli bir şekilde parçalanması (Şekil 3).

Şekil 4 Tip I humeral tüberozite kırığı

Şekil 5 Humeral tüberozite kırığı evrelemesi

Humeral tüberozitenin kırığı: distal humerusun kesme yaralanması

Tip I: Humeral talus'un (Hahn-Steinthal kırığı) yanal kenarı dahil tüm humeral tüberozitenin kırılması (Şekil 4).

Tip II: Humeral tüberozitenin (Kocher-Lorenz kırığı) eklem kıkırdağının subkondral kırığı.

Tip III: Humeral tüberozitenin parçalanmış kırığı (Şekil 5).

Ameliyatsız tedavi

Distal humeral kırıklar için ameliyat dışı tedavi yöntemleri sınırlı bir rol oynar. Operatif olmayan tedavinin amacı: eklem sertliğini önlemek için erken eklem hareketi; Çoğunlukla çoklu bileşik hastalıklardan muzdarip olan yaşlı hastalar, dirsek eklemini 2-3 hafta boyunca 60 ° fleksiyonda ve ardından ışık aktivitesi ile bölmek için basit bir yöntemle tedavi edilmelidir.

Cerrahi tedavi

Tedavinin amacı, eklemin ağrısız fonksiyonel hareket aralığını geri yüklemektir (30 ° dirsek uzantısı, 130 ° dirsek fleksiyonu, 50 ° ön ve arka rotasyon); Kırığın sağlam ve kararlı iç sabitleme, cilt yarası iyileşmesinden sonra fonksiyonel dirsek egzersizlerinin başlamasına izin verir; Distal humerusun çift plakalı fiksasyonu şunları içerir: medial ve posterior lateral çift plaka fiksasyonu veyamedial ve yanalçift plaka fiksasyonu.

Cerrahi yöntem

(a) Hasta, etkilenen ekstremite altına yerleştirilmiş bir astarla yukarı doğru bir yan pozisyona yerleştirilir.

Medyan ve radyal sinirlerin intraoperatif olarak tanımlanması ve korunması.

Posterior Dirsek Genişletilebilir Cerrahi Erişim: Derin eklem kırıklarını ortaya çıkarmak için Ulnar Hawk osteotomi veya triseps retraksiyonu

Ulnar Hawkeye Osteotomi: Özellikle eklem yüzeyinin komşu kırıkları için yeterli maruz kalma. Bununla birlikte, sendika dışı kırık genellikle osteotomi bölgesinde meydana gelir. Kırık sendika dışı oranı, gelişmiş ulnar şahin osteotomi (balıksırtı osteotomi) ve transtans bant teli veya plaka fiksasyonu ile önemli ölçüde azalmıştır.

Triceps geri çekilme maruziyeti, eklem komşusu ile distal humeral trifold blok kırıklarına uygulanabilir ve humeral slaytın genişletilmiş maruz kalması, ulnar şahin ucunu yaklaşık 1 cm'de kesebilir ve açığa çıkarabilir.

Plakaların yerleştirilmesi gereken kırık türüne bağlı olarak iki plakanın dikey veya paralel olarak yerleştirilebileceği bulunmuştur.

Eklem yüzey kırıkları düz bir eklem yüzeyine geri yüklenmeli ve humeral gövdeye sabitlenmelidir.

Şekil 6 Dirsek kırığının ameliyat sonrası dahili fiksasyonu

Kırık bloğunun geçici sabitleme, bir K teli uygulanarak gerçekleştirildi, daha sonra 3.5 mm güç sıkıştırma plakası, distal humerusun lateral kolonunun arkasındaki şekle göre plakanın şekline kesildi ve medial kolonun şekline kesildi, böylece plakanın her iki tarafı da (yeni ilerleme plakası), figin sadeleştirilmesi.

Eklem yüzey kırığı fragmanını, medialden lateral tarafa basınçla her türlü işsiz kortikal vidalarla sabitlememeye dikkat edin.

Epifiz-humerus bin göç alanı, kırığın sendikasını önlemek için önemlidir.

Kemik kusuru bölgesinde kemik grefti dolgusu vermek, sıkıştırma kırığı kusurunu doldurmak için iliak süngerimsi kemik greftlerinin uygulanması: medial kolon, eklem yüzey ve lateral kolon, epipizde bozulmamış periosteum ve sıkıştırma kemik defekti ile ön kısım kemik aşılamak.

Fiksasyonun kilit noktalarını hatırlayın.

Distal kırık fragmanının çok fazlavidalarmümkün olduğunca.

Medial olarak lateral olarak geçen vidalar ile mümkün olduğunca çok sayıda parçalı kırık fragmanının sabitlenmesi.

Çelik plakalar distal humerusun medial ve yan taraflarına yerleştirilmelidir.

Tedavi Seçenekleri: Total Dirsek Artroplastisi

Şiddetli bir şekilde parçalanmış kırık veya osteoporozu olan hastalar için, toplam dirsek artroplastisi daha az talepkar hastalardan sonra dirsek eklem hareketini ve el fonksiyonunu geri yükleyebilir; Cerrahi teknik, dirsek ekleminin dejeneratif değişiklikleri için toplam artroplastiye benzer.

(1) Proksimal kırılma uzantısını önlemek için uzun bir kök tipi protez uygulanır.

(2) Cerrahi operasyonların özeti.

(a) Prosedür, distal humeral kırılma insizyonu ve iç fiksasyon (ORIF) için kullanılanlara benzer adımlarla posterior bir dirsek yaklaşımı kullanılarak gerçekleştirilir.

Ulnar sinirin önlenmesi.

Parçalanmış kemiği çıkarmak için trisepslerin her iki tarafına erişim (anahtar nokta: Ulnar Hawk bölgesindeki trisepslerin durmasını kesmeyin).

Şahin fossa dahil tüm distal humerus çıkarılabilir ve bir proshez takılabilir, bu da ilave bir I ila 2 cm çıkarılırsa önemli bir sekel bırakmaz.

Humeral kondilin eksizyonundan sonra humeral protezin bağlanması sırasında triseps kasının iç gerginliğinin ayarlanması.

Ulnar protez bileşeninin maruz kalması ve takılması için daha iyi erişim sağlamak için proksimal ulnar seçkinliğinin ucunun eksizyonu (Şekil 7).

Şekil 7 Dirsek artroplastisi

Postoperatif bakım

Dirsek ekleminin posterior yönünün postoperatif splintasyonu, hastanın derisi iyileştikten sonra çıkarılmalı ve yardımla aktif fonksiyonel egzersizler başlatılmalıdır; Dirsek eklemi, cilt yarası iyileşmesini teşvik etmek için toplam eklem replasmanından sonra yeterince uzun süre sabitlenmelidir (dirsek eklemi, daha iyi uzatma fonksiyonu elde etmeye yardımcı olmak için ameliyattan sonra 2 hafta boyunca düz konumda sabitlenebilir); Etkilenen ekstremiteyi daha iyi korumak için sık sık çıkarılabildiğinde hareket egzersizlerini kolaylaştırmak için klinik olarak kullanılmaktadır; Aktif fonksiyonel egzersiz genellikle cilt yarası tamamen iyileştikten 6-8 hafta sonra başlatılır.