Engelleme vidaları, özellikle uzun intramedüller tırnakların sabitlenmesinde klinik uygulamada yaygın olarak kullanılmaktadır.
Özünde, bloke edici vidaların fonksiyonları iki kat olarak özetlenebilir: birincisi, azaltma ve ikincisi, iç fiksasyon stabilitesini arttırmak için.
Azaltma açısından, iç fiksasyonun orijinal yönünü değiştirmek için bloke edici vidanın 'bloke edici' etkisi kullanılır, bu da istenen azaltmayı ve düzeltmeyi düzeltir. Bu bağlamda, bloke edici vidanın 'gitmemek' konumuna yerleştirilmesi gerekir, yani dahili fiksasyonun istenmediği yer. Tibia ve femur örnek olarak almak:
Tibia için: Kılavuz tel yerleştirdikten sonra, medüller kanalın orta hattından sapan tibial şaftın arka kortekse karşı konumlandırılır. 'İstenmeyen' yönde, özellikle metafizin arka yönünde, telin medüller kanalı boyunca öne doğru yönlendirilmesi için bir blokaj vidası yerleştirilir. "
Femur: Aşağıdaki resimde, kırılma uçları dışa dönük bir açı gösteren retrograd bir femoral çivi gösterilir. İntramedüller çivi, medüller kanalın iç yönüne doğru yerleştirilmiştir. Bu nedenle, intramedüller çivinin konumunda bir değişiklik elde etmek için iç tarafa bir bloke etme vidası yerleştirilir.
Kararlılığı arttırma açısından, tibial şaft kırıklarının uçlarındaki kısa kırıkların stabilitesini güçlendirmek için bloke edici vidalar kullanıldı. Aşağıdaki femoral interkondillar ve suprakondillar kırılma örneğinde gösterildiği gibi, intramedüller tırnakların hareketini, iç ve dış taraflardaki vidaların bloke edici etkisi ile engelleyerek, kırık uçlarının stabilitesi güçlendirilebilir. Bu, intramedüller çivinin ve uzak kemik fragmanlarının sallanan hareketini önlemeye yardımcı olur.
Benzer şekilde, intramedüller tırnaklarla tibial kırıkların sabitlenmesinde, kırık uçlarının stabilitesini arttırmak için bloke edici vidaların kullanımı da kullanılabilir.
Gönderi: Şub-02-2024
