Blok vidaları klinik pratikte, özellikle uzun intramedüller çivilerin fiksasyonunda yaygın olarak kullanılmaktadır.
Blokaj vidalarının fonksiyonları esas itibariyle iki yönlü olarak özetlenebilir: birincisi redüksiyon sağlamak, ikincisi ise iç fiksasyon stabilitesini arttırmak.
Redüksiyon açısından, blokaj vidasının 'blokaj' etkisi, iç fiksasyonun orijinal yönünü değiştirmek, istenen redüksiyonu sağlamak ve hizalamayı düzeltmek için kullanılır. Bu bağlamda, blokaj vidasının 'gitmeme' konumuna, yani iç fiksasyonun istenmediği yere yerleştirilmesi gerekir. Örnek olarak tibia ve femur ele alınırsa:
Tibia için: Kılavuz tel yerleştirildikten sonra, medüller kanalın orta hattından saparak tibial şaftın arka korteksine yerleştirilir. 'İstenmeyen' yönde, özellikle metafizin arka tarafında, teli medüller kanal boyunca ilerletmek için bir blokaj vidası yerleştirilir.
Femur: Aşağıdaki çizimde, kırık uçlarında dışa doğru bir açı olan retrograd bir femoral çivi gösterilmektedir. İntramedüller çivi, medüller kanalın iç kısmına doğru konumlandırılmıştır. Bu nedenle, intramedüller çivinin pozisyonunda bir değişiklik sağlamak için iç tarafa bir blokaj vidası yerleştirilmiştir.
Stabiliteyi artırma açısından, blok vidaları başlangıçta tibial şaft kırıklarının uçlarındaki kısa kırıkların stabilitesini güçlendirmek için kullanılmıştır. Aşağıdaki femoral interkondiler ve suprakondiler kırık örneğinde gösterildiği gibi, intramedüller çivilerin hareketi, vidaların iç ve dış taraftaki blokaj etkisiyle engellenerek, kırık uçlarının stabilitesi güçlendirilebilir. Bu, intramedüller çivinin ve uzaktaki kemik parçalarının salınım hareketini önlemeye yardımcı olur.
Benzer şekilde, intramedüller çivilerle tibial kırıkların fiksasyonunda, kırık uçlarının stabilitesini arttırmak amacıyla blokaj vidalarının kullanımı da yapılabilir.
Gönderi zamanı: 02 Şubat 2024
