Blokaj vidaları klinik pratikte, özellikle uzun intramedüller çivilerin fiksasyonunda yaygın olarak kullanılmaktadır.
Blokaj vidalarının fonksiyonları esas itibariyle iki yönlü olarak özetlenebilir: birincisi redüksiyon sağlamak, ikincisi ise iç fiksasyon stabilitesini arttırmaktır.
Redüksiyon açısından, blokaj vidasının 'blokaj' eylemi, istenen redüksiyonu elde etmek ve hizalamayı düzeltmek için orijinal iç fiksasyon yönünü değiştirmek için kullanılır. Bu bağlamda, blokaj vidasının 'gitmemek gereken' konumda, yani iç fiksasyonun istenmediği yerde konumlandırılması gerekir. Örnek olarak tibia ve femur ele alınırsa:
Tibia için: Kılavuz tel yerleştirildikten sonra, medullar kanalın orta hattından saparak tibial şaftın posterior korteksine karşı konumlandırılır. 'İstenmeyen' yönde, özellikle metafizin posterior yönünde, teli medullar kanal boyunca ileri doğru yönlendirmek için bir blokaj vidası yerleştirilir."
Femur: Aşağıdaki çizimde, kırık uçlarının dışa doğru bir açı gösterdiği retrograd femoral çivi gösterilmiştir. İntramedüller çivi, medüller kanalın iç tarafına doğru konumlandırılmıştır. Bu nedenle, intramedüller çivinin pozisyonunda bir değişiklik elde etmek için iç tarafa bir blokaj vidası yerleştirilir.
Stabiliteyi artırma açısından, blok vidaları başlangıçta tibial şaft kırıklarının uçlarındaki kısa kırıkların stabilitesini güçlendirmek için kullanıldı. Aşağıdaki femoral interkondiler ve suprakondiler kırık örneğinde gösterildiği gibi, vidaların iç ve dış taraflardaki bloklama eylemiyle intramedüller çivilerin hareketini engelleyerek, kırık uçlarının stabilitesi güçlendirilebilir. Bu, intramedüller çivinin ve uzaktaki kemik parçalarının salınım hareketini önlemeye yardımcı olur.
Benzer şekilde, intramedüller çivilerle tibial kırıkların fiksasyonunda, kırık uçlarının stabilitesini arttırmak amacıyla blokaj vidalarının kullanımı da uygulanabilir.
Gönderi zamanı: Şub-02-2024
