İpsilateral tibial cisim kırıkları ile birlikte tibial plato kırıkları yüksek enerjili yaralanmalarda sıklıkla görülür ve %54'ü açık kırıklardır.Önceki çalışmalar, tibial plato kırıklarının %8,4'ünün eşlik eden tibial cisim kırıkları ile ilişkili olduğunu, tibial cisim kırığı hastalarının %3,2'sinde ise eşlik eden tibial plato kırıklarının olduğunu bulmuştur.İpsilateral tibial plato ve şaft kırıklarının kombinasyonunun nadir olmadığı açıktır.
Bu tür yaralanmaların yüksek enerjili doğasından dolayı sıklıkla ciddi yumuşak doku hasarı meydana gelir.Teorik olarak plato kırıklarının internal tespitinde plak ve vida sisteminin avantajları vardır, ancak lokal yumuşak dokunun plak ve vida sistemi ile internal tespiti tolere edip edemeyeceği de klinikte dikkate alınması gereken bir konudur.Bu nedenle, tibial plato kırıklarının tibial şaft kırıklarıyla birlikte internal fiksasyonu için şu anda yaygın olarak kullanılan iki seçenek vardır:
1. Uzun plak ile MIPPO (Minimal İnvaziv Plaka Osteosentezi) tekniği;
2. İntramedüller çivi + plato vidası.
Literatürde her iki seçenek de rapor edilmiştir ancak kırık iyileşme hızı, kırık iyileşme süresi, alt ekstremite dizilimi ve komplikasyonlar açısından hangisinin üstün veya yetersiz olduğu konusunda şu anda bir fikir birliği yoktur.Bu konuyu ele almak için Koreli bir üniversite hastanesinden bilim adamları karşılaştırmalı bir çalışma yürüttüler.
Çalışmaya tibial plato kırığı ve tibial cisim kırığı birlikteliği olan 48 hasta dahil edildi.Bunlardan 35 vaka MIPPO tekniği ile tespit için çelik plakanın lateral yerleştirilmesiyle, 13 vaka ise intramedüller çivi tespiti için infrapatellar yaklaşımla birlikte plato vidaları ile tedavi edildi.
▲ Durum 1: Yanal MIPPO çelik levha dahili sabitlemesi.Bir araba kazasına karışan 42 yaşında erkek hasta, açık tibial şaft kırığı (Gustilo II tipi) ve buna eşlik eden medial tibial plato kompresyon kırığı (Schatzker IV tipi) ile başvurdu.
▲ Vaka 2: Tibial plato vidası + suprapatellar intramedüller çivi internal fiksasyonu.Bir araba kazası geçiren 31 yaşında erkek hasta, açık tibial şaft kırığı (Gustilo IIIa tipi) ve eşlik eden lateral tibial plato kırığı (Schatzker I tipi) ile başvurdu.Yara debridmanı ve negatif basınçlı yara tedavisinden (VSD) sonra yaraya deri grefti uygulandı.Platonun redüksiyonu ve fiksasyonu için iki adet 6,5 mm'lik vida kullanıldı, ardından tibial şaftın suprapatellar yaklaşımla intramedüller çiviyle fiksasyonu yapıldı.
Sonuçlar kırık iyileşme süresi, kırık iyileşme hızı, alt ekstremite dizilimi ve komplikasyonlar açısından iki cerrahi yaklaşım arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını göstermektedir.
Tibia şaft kırıkları ile ayak bileği eklemi kırıkları veya femur şaft kırıkları ile femur boynu kırıklarının kombinasyonuna benzer şekilde, yüksek enerji kaynaklı tibial şaft kırıkları da komşu diz ekleminde yaralanmalara neden olabilir.Klinik pratikte tanı ve tedavide yanlış tanının önlenmesi öncelikli konudur.Ek olarak, fiksasyon yöntemlerinin seçiminde, mevcut araştırmalar önemli bir farklılık göstermese de, hala dikkate alınması gereken birkaç nokta vardır:
1. Basit vida tespitinin zor olduğu parçalı tibial plato kırıkları vakalarında, tibial platoyu yeterince stabilize etmek, eklem yüzeyi uyumunu ve alt ekstremite hizalamasını yeniden sağlamak için MIPPO tespitli uzun bir plak kullanımına öncelik verilebilir.
2. Basit tibial plato kırıklarında minimal invaziv kesiler altında etkili redüksiyon ve vida tespiti sağlanabilir.Bu gibi durumlarda önce vidayla tespit, ardından tibial şaftın suprapatellar intramedüller çiviyle tespitine öncelik verilebilir.
Gönderim zamanı: Mart-09-2024
